Անվտանգություն և անպաշտպանվածություն

Աշխարհն այսօր տարատեսակ «անվտանգություններով» են լցրել, սակայն, Քրիստոսից հեռացած լինելով՝ այն մեծագույն անպաշտպանվածություն է զգում: Որևէ դարաշրջանում այնպիսի անպաշտպանվածություն գոյություն չի ունեցել, որպիսին՝ ժամանակակից մարդիկ ունեն: Եվ քանի որ մարդկային անվտանգությունները նրանց չեն օգնում՝ նրանք դեպի Եկեղեցու նավն են վազում, որպեսզի իրենք իրենց հոգևոր անվտանգության մեջ զգան, քանի որ տեսնում են՝ աշխարհի նավն անդունդն է գնում: Սակայն, եթե նրանք տեսնեն, որ Եկեղեցու նավն էլ է ջուր լցվում և այնտեղ այս աշխարհի ոգով են զբաղված, իսկ Սուրբ Հոգին չկա, ապա մարդիկ կհուսահատվեն, քանի որ դրանից հետո ոչինչ չի մնա, որից կարելի լինի կառչել:

Աշխարհը տառապում է, կործանվում և ցավոք սրտի, բոլոր մարդիկ ստիպված են այդ աշխարհիկ տառապանքի մեջ ապրել: Մարդկանց մեծամասնությունը մեծագույն լքվածություն և անտարբերություն է զգում, հատկապես հիմա դա ամենուրեք է զգացվում: Մարդիկ չգիտեն, թե ինչից կառչեն: Իսկն ասացվածքի պես է. «Խեղդվողը սեփական մազերից է կառչում», այսինքն խեղդվողը փնտրում է, թե ինչից կառչի, ինչպես փրկվի: Նավը խորտակվում է, իսկ ինչ-որ մեկը՝ փրկվել կամենալով, ուզում է կայմից բռնվել: Նա չի մտածում այն մասին, որ կայմն էլ նավի հետ անդունդն է գնում: Նա կառչում է կայմից և ավելի արագ է խորտակվում: Ուզում եմ ասել, որ մարդիկ փնտրում են, թե ինչի վրա հենվեն, ինչից բռնվեն: Եվ, եթե նրանք հավատ չունեն, որպեսզի հենվեն դրա վրա, եթե Աստծուն չեն հուսացել այնքան, որպեսզի լիովին Նրա վրա հույս դնեն, ապա տառապանքներից չեն խուսափի: Աստծուն հուսալն ու վստահելը մեծ գործ է:

Այս տարիները, որ ապրում ենք, շատ ծանր ու վտանգավոր են, բայց վերջ ի վերջո Քրիստոս կհաղթի: Ա՛յ կտեսնեք, թե մարդիկ ինչպիսի հարգանքով կսկսեն վերաբերվել Եկեղեցուն, միայն թե մենք՝ (քրիստոնյաներս) ճիշտ ապրենք: Մարդիկ կհասկանան, որ այլ կերպ ոչ մի լավ բան չի լինի: Քաղաքական գործիչներն արդեն հասկացել են, որ եթե կան մարդիկ, որ կարող են հոգեբուժարանի վերածված աշխարհում ապրող մարդկանց օգնել, ապա դրանք Եկեղեցու մարդիկ են: Այո՛, մի՛ զարմացեք: Մեր քաղաքական գործիչներն ընդունել են իրենց անկարողությունը և ձեռքերը վեր են բարձրացրել: Մի անգամ. մի քանի քաղաքական գործիչներ եկան իմ խուց և ասացին. «Վանականները պետք է աշխարհ գնան՝ քարոզելու, մարդկանց լուսավորելու: Այլ ելք չկա»: Ինչպիսի՜ ծանր տարիներ են... Եթե միայն իմանայիք, թե մինչև ուր ենք հասել, և ի՜նչ է մեզ սպասում ապագայում...

 

Հայր Պաիսիոս Աթոսացու «Ցավով և սիրով՝ ժամանակակից մարդու մասին» գրքից

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

04.11.15
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․