25 Նոյեմբեր, Բշ
Ասաց դարձյալ. «Բոլոր ճգնությունների սկիզբը առանձնակեցությունն է, երբ մեկը միայնակ, թողնելով իր բնակության վայրը, փախչում է և այլ վայր գնում: Այդպիսինին անհրաժեշտ է իր հետ ընկեր ունենալ հավատը, հույսը, սերը և հաստատուն սիրտը և կամքի մեջ ամուր լինել: Որովհետև այդ ժամանակ ամեն կողմից նրան կշրջապատեն պատերազմներ և բազմօրինակ վշտեր կբերեն միտքը և կվախեցնեն` ասելով. «Կընկնես փորձությունների, աղքատության և հիվանդությունների մեջ և շատ շատերի ատելությանը կարժանանաս: Եթե սրանք պատահեն, ի՞նչ պետք է անես այն ժամանակ, մինչդեռ ոչ ծանոթ չունես և ոչ էլ քո հանդեպ ողորմած մեկը, ոչ քեզ գթացող ունես, ոչ էլ հոգաբարձու: Չունես ո՛չ տուն, ո՛չ էլ ապաստանելու տեղ»: Այս ամենը հիշելով` մտահեղձ կլինի: Բազում անգամ այսպես կփորձի նրան Աստծո գթությունը, որպեսզի պարզի նրա ջանքն ու սերը առ Աստված: Սակայն դու այս ամենից մի՛ երկնչիր, քանզի Աստված երբեք չի թողնում ոչ ոքի, ով փնտրում է Իրեն:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի