25 Նոյեմբեր, Բշ
Ճգնավոր Մերույժենին բնակվում էր մեծ վանքում և այնքան ճգնությունների ու վշտերի տվեց իր մարմինը, մինչև ջրգողություն ախտով հիվանդացավ: Իրեն մխիթարելու եկող հայրերից բոլորին ասում էր. «Աղոթե՛ք ինձ համար Տիրոջը, հայրե՛ր, քանզի գուցե իմ ներքին մարդը հիվանդանա ջրգողությամբ, ուստի իմ Տեր Աստծուց խնդրում եմ երկարաձգել իմ այս մարմնի ցավը»: Այս մասին լսեց Երուսաղեմի Եվստիքիոս պատրիարքը և կամենում էր նրան անհրաժեշտ դեղորայք ուղարկել: Սակայն Մերույժենի ծերը պատվիրեց նրան և ասաց. «Աղո՛թք արա ինձ համար, տե՛ր, որպեսզի փրկվեմ հավիտենական տանջանքներից. դա բավական է ինձ». և ոչինչ չվերցրեց նրանից: Այսպես անարգ և և խոտան էին համարում հայրերը այս աշ խարհի հանգիստը և նեղություն էին սիրում:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի