Դատավորի մասին

Մի դատավոր իր տան պատուհանի մոտ   երեկոյան նստած՝ նայում էր խոզարածներին, որոնք  խոզերին տանում և ստիպում էին ներս մտնել: Իսկ երբ չհաջողվեց, նրանցից մեկն ընկերոջն ասաց.

- Եթե կամենում ես, որ խոզերն արագ խոզանոց մտնեն, կանչի՛ր նրանց. «Խոզե՛ր, խոզե՛ր, այնպես արա՛գ մտեք ձեր  խոզանոցը, ինչպես, օրինակ, դատավորներն են դժոխք մտնում»:

Երբ խոզարածն այս ասաց, խոզերն անմիջապես, առանց  հապաղելու սկսեցին մտնել իրենց բնակության վայրը:

Դատավորն  այս տեսնելով՝ երկյուղածությամբ  ըմբռնեց արդարությունը.  դատական իշխանությունը թողեց և իր որդիների հետ իսկույն դեպի վանք շտապեց, ուր եւ խստակրոն վարքով, աղոթքով և արտասուքով ապրում էր,  և այնքան անողորմ էր իր մարմնի հանդեպ, որ մինչև իսկ բազում վանքերի հայր դառնալով` ամենուր, որտեղ կրոնավորներ էին ապրում,  շրջում էր բոկոտն:

Հայելի վարուց