Աստծո լույսը

Մոսկվայի միտրոպոլիտ Ինոկենտիի մոտ ճաշի ժամանակ ապագա կյանքի մասին խոսակցություն գնաց: Կեսօրվա արևի դիմաց նստած սարկավագը առարկեց.

- Սրբազա՛ն, եթե Աստված անչափ ողորմած է, ապա ինչպե՞ս ոմանց կզրկի Երկնային Արքայությունից:

- Իսկ դու ի՞նչ ես գլուխդ տարուբերում և հանգիստ չես նստում,- հարցրեց միտրոպոլիտը:

- Որովհետև արևն ուղիղ աչքերիս է խփում:

- Ահա և հարցիդ պատասխանը,- ասաց միտրոպոլիտը,- ոչ թե Աստված չապաշխարած մեղավորներին կզրկի Իր Երկնային Արքայությունից, այլ նրանք չեն դիմանա Նրա լույսին, ինչպես որ դու չես դիմանում արևի լույսին: Այդ պատճառով էլ դեռ այստեղ՝ երկրի վրա հոգևոր տեսողությունդ լույսի ազդեցությանը սովորեցրու, քրիստոնյա՛, որպեսզի Միածնի փառքի փայլատակումը չկուրացնի քեզ, և դժոխքի խավարը կուրացած հոգուդ համար միակ հարազատ միջավայրը չլինի:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի