Մի եղբայր խռովվում էր իր խցում, երբ նստում էր առանձին, և գնալով Թեոդորոս Փերմացու մոտ՝ ասաց նրան այդ մասին: Ծերը նրան ասաց. «Գնա խոնարհեցրո՛ւ քո խորհուրդները և հնազա՛նդ եղիր եղբայրներիդ»: Եվ սա գնալով լեռը՝ բնակվեց եղբայրների հետ: Եվ դարձյալ գալով ծերի մոտ՝ ասաց նրան. «Եղբայրների մոտ ևս չեմ կարողանում հանգիստ գտնել»: Ծերը նրան ասաց. «Եթե առանձին չես համբերում և եղբայրների հետ չես մնում, ինչո՞ւ ելար աշխարհից և մենակյաց դարձար: Ասա՛ ինձ՝ որքա՞ն ժամանակ է, որ այդպես ես»: Ասաց նրան. «Ութ տարի»: Ծերը նրան ասաց. «Ահա յոթանասուն տարի ես այս ձևով եմ ապրում, և ոչ մի օր ինձ հանգիստ չեղավ, իսկ դու ութ տարո՞ւմ ես հանգիստ փնտրում»: Այս լսելով ծերից՝ գնաց զորացած:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016