Համբերություն

Մի ծեր մարդ իր 25-ամյա տղայի հետ նստում են գնացք... Տղան նստում է պատուհանի մոտ...
Երբ գնացքը շարժվում է, նա ձեռքը տանում է պատուհանից դուրս ու հանկարծ ուրախացած բղավում է.
_ Պա'պ, բոլոր ծառերը հետ են գնում, տեսնու՞մ ես: 
Հայրը լսում է տղային ու ժպտում... նրանց դիմաց ամուսնական մի զույգ էր նստած ու տարօրինակ հայացքով հետևում էին երիտասարդի քայլերին... նա այդքան մեծ էր ու իրեն փոքր երեխայի պես էր պահում...
_ Պա'պ, տեսնու՞մ ես լիճն ու կենդանիներին, ամպերին նայի'ր, տես'` ինչ չքնաղ են:
Քիչ անց սկսեց անձրև տեղալ... տղան, երբ զգաց անձրևի կաթիլն իր ձեռքի վրա, կրկին ժպտաց ու ասաց.
_ Պա'պ, անձրև է գալիս, տեսնու՞մ ես, տեսնու՞մ ե,ս պա'պ:
Ամուսնական զույգը որոշեց հարց տալ ծերունուն.
_ Պարո'ն, ինչու՞ Ձեր տղային չեք տանում հոգեբույժի մոտ:Շատ լավ մասնագետներ կան ու կօգնեն Ձեր տղային...
Ծեր մարդը, նայելով զույգին, պատասխանեց.
_ Մենք հենց հիվանդանոցից ենք գալիս... այսօր իմ տղան կյանքում առաջին անգամ տեսողություն է ձեռք բերել:

04.08.20
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․