25 Նոյեմբեր, Բշ
Մրջյունը մեծ կանաչ տերևով լողում է` նայելով անծայրածիր ջրերին և մտահոգ ասում.
-Տկարացել եմ և անառողջ եմ, և հնարավորություն չունեմ…:
Եթե առողջ լինեի ու ուժեղ, ինչքան մեծամեծ գործեր կիրագործեի, ամեն ինչ կիսատ մնաց…, իսկ կյանքի ժամանակն էլ բավարար չէ, հակառակ դեպքում այս անծայրածիր ծովով կնավարկեի դեպի հեռավոր աշխարհներ:
Եվ այսպես մրջյունը լողում է փոքրիկ լճակի մեջ ու իր մեծամեծ, անավարտ գործերի մասին խորհում…
Մեր մեծ կամ փոքր կատարած գործերը անսահման Աստծո համար միշտ էլ իրենց չափերով փոքր են: Արարչի համար կարևոր է, թե մենք ինչ սրտով ու ջանքով ենք կատարում մեր նպատակը, առաքելությունը: Իսկ դժվարություններն ու տկարությունները համբերություն ու հոգևոր ինքնավերահսկում, փորձառություն են սովորեցնում…
Հովհաննես Մանուկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի