Հայր Նեղոսն ասաց. «Թշնամու նետերից չի խոցոտվի այն ծերը, ով հանդարտվում է խցում, իսկ նա, ով շատերի հետ է շփվում, հաճախակի կխոցոտվի: Տրտմտությունն ու սրտմտությունը եթե սանձվեն, ցանկությունը կմարի, և եթե համառոտ ասեմ՝ բոլոր ախտերը կնվազեն: Եվ ժամանակի ընթացքում բնությունը կվարժվի բարուն, ախտերը կմոռացվեն, առաքինությունները կաճեն, մեղքերը կհեռանան նրանցից, ովքեր մեկուսանում են»: Դարձյալ ասաց. «Հանդարտվելն այն առումով է բարի, որ մարդը վատթար բաներ չտեսնի: Իսկ եթե դրանք չտեսնի, ինչպե՞ս միտքը կփնտրի դրանք: Եթե միտքը չքննի և չցնորվի և մարմինը չշարժի, ապա ախտերը չեն կարող հասնել մարդու վրա: Իսկ եթե անշարժ մնա չարից, խիստ կհանդարտվի, և ներքին մարդը կատարյալ խաղաղություն կունենա»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի