5 Դեկտեմբեր, Եշ
Այն մարդիկ, ովքեր ժխտում են հավիտենական կյանքն ու հոգու անմահությունը, այլ կերպ են նայում երկրային կյանքին՝ փնտրելով այնտեղ միայն զվարճանք և հաճույքների բավարարում: Նման մարդիկ, տեսնելով իրենց բաժին ընկած դժվարություններն ու փորձությունները, տեսնելով, որ կյանքում ուրախությունները հարատև չեն, հաճախ հիասթափվում են ու հուսահատվում՝ կորցնելով հոգու խաղաղությունը: Հավիտենական կյանքի հույսը չունենալով՝ նրանք քայլում են խավարի մեջ ու չգիտեն, թե ուր գնան։ Նրանց համար կյանքն ունայնություն է և պատահական մի նվեր է, քանի որ իրենց կյանքում բացակայում է իրական արժեքը։ Իսկ հավատավոր մարդը, հավիտենական կյանքի հույսն ունենալով, այլ կերպ է ապրում է, քանի որ իր կյանքում ունի խաղաղության և մխիթարության իրական Աղբյուրը:
Խաղաղությունը կորցրած աշխարհում, երբ հավատավոր անձն ամեն անգամ իր քայլերն ուղղում է դեպի Աստծուն տուն, վստահ է, որ այնտեղ աներևութաբար ներկա է Աստված, որ Նա հոգևոր սպասավորների միջոցով իրեն շնորհելու է խաղաղություն, ինչպես Քրիստոս եկավ առաքյալների մոտ և ասաց. «Խաղաղություն ձեզ» (Ղուկ. 24:36): Տիրոջ կողմից շնորհված խաղաղությունն ու մխիթարությունը բոլորովին նման չէ այն անցողիկ խաղաղությանը, որ մարդ կարող է գտնել աշխարհիկ ունայնության մեջ: «Խաղաղություն եմ թողնում ձեզ, Իմ խաղաղությունն եմ տալիս ձեզ, որ տարբեր է այս աշխարհի տված խաղաղությունից» (Հովհ. 14:27),- ասում է Քրիստոս Իր հետևորդներին:
Հայաստան և Արցախ աշխարհի խաղաղությանն ու անսասանությանն էր ուղղված Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր արանց» միության հերթական ուխտի ուղին: Սեպտեմբերի 3-ին «Զորավոր արանց» միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, մեկնեց ուխտագնացության Արագածոտնի թեմի սրբավայրեր: Առավոտյան ուխտավորները Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր սպասավորների օրհնությունն ստանալուց հետո շարժվեցին դեպի Ապարանի Ս. Խաչ եկեղեցի: Չորրորդ դարում կառուցված այս սրբավայրում, ուր պահպանվում է Քրիստոսի խաչափայտի մասունքը, ուխտավորները մասնակից եղան Սուրբ և Անմահ Պատարագին: Սրբազնագույն խորհրդի ավարտին «Զորավոր արանց» միությունը հոգեշահ զրույց ունեցավ Ապարանի Ս. Խաչ եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Մուշե քահանա Վահանյանի հետ: Այնուհետև ուխտավորներն այցելեցին Եղիպատրուշի Ս. Աստվածածին եկեղեցի (13-րդ դ.): Ծաղկունյաց լեռնաբազուկներից մեկի ստորոտում գտնվող այս սրբավայրում ուխտավորները կրկին անգամ միավորվեցին ընդհանրական աղոթքի շուրջ՝ Ս. Աստվածամոր բարեխոսությամբ հայցելով Տիրոջից, որ զորացնի Հայոց եկեղեցին: Սիրո ճաշով եզրափակվեց «Զորավոր արանց» միության հերթական ուխտի ուղին:
Ս. Սերաֆիմ Սարովցին ասել է. «Հոգու խաղաղությունը պահպանվում է չդատապարտելով և լռությամբ: Երբ մարդն այս վիճակում է գտնվում, ապա աստվածային հայտնություն է ստանում: Խաղաղություն ձեռք բեր հոգուդ ներսում, և քո շուրջը հազարավորները կփրկվեն»:
Կարինե Սուգիկյան