23 Նոյեմբեր, Շբ
Մենակյացների մեջ մի սքանչելի այր կար, որի անունն էր Ամոնիոս: Սա հանդարտաբարո էր և հաստատահավատ: Երբ սա Աթանասի հետ Հռոմում էր, քաղաքում ոչ մի արժանավայել բան չէր տեսնում, բացի Պողոսի և Պետրոսի մատուռից: Այս Ամոնիոսին կամեցան բռնի տանել եպիսկոպոսության, սակայն փախչելով` կտրեց իր աջ ականջը, որպեսզի այպանելի մարմնի շնորհիվ խույս տա ձեռնադրումից: Որոշ ժամանակ անց փախավ Եվագրիոսը, ում Ալեքսանդրիայի եպիսկոպոս Թեոփիլոսը եպիսկոպոս էր ձեռնադրել, սակայն` առանց մարմնի ծայրանդամները կտրելու: Եվ երբ հանդիպեց Եվագրիոսն Ամոնին, ողջույն տալով ասաց. «Որքան չար բան է լսելիքը կտրելը, և դրա համար պարտական կմնաս Աստծուն»: Իսկ Ամոնիոսը նրան ասաց. «Սակայն դու, ո՛վ Եվագրիոս, որ քեզ տրված շնորհը չգործադրեցիր ինքնասիրության պատճառով, այլ թաքցրիր այն, Աստծու ատյանում չես կարող պատասխան տալ՝ լեզուդ կտրելով»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի