25 Նոյեմբեր, Բշ
Պատմում էին Սկյութիայում մի ծերի մասին, որ ծառա էր եղել և ամեն տարի գալիս էր Ալեքսանդրիա և բերում էր վարձն իր տերերին: Իսկ նրանք ընդառաջ էին գնում և երկրպագում էին նրան, իսկ ծերը ջուր էր լցնում կուժը և մատուցում էր նրանց, որ լվացվեն: Իսկ նրանք ասացին. «Մի՛ արա այդ, հա՛յր, և մեր բեռը մի՛ ծանրացրու»: Իսկ ծերն ասաց. «Խոստովանում եմ, որ ձեր ծառան եմ, տիա՛րք, և գոհանում եմ ձեզանից, որ ինձ ազատեցիք` ծառայելու Աստծուն, սակայն ես ջուր եմ լցնում, որ լվացվեք, որպեսզի կատարեմ իմ ծառայողական պարտքը»: Սակայն նրանք հակառակում էին և հանձն չէին առնում: Ծերը նրանց ասաց. «Եթե չեք կամենում ընդունել, կմնամ այստեղ և կծառայեմ ձեզ»: Եվ նրանից վախենալով` թողնում էին, որ ինչ խնդրում է` անի, և ճանապարհում էին նրան պատվով և մեծամեծ նվերներով, որպեսզի նրանց համար ողորմություն անի: Եվ սրա համար նա անվանի մենակյաց եղավ Սկյութիայում:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016