23 Նոյեմբեր, Շբ
Մի անգամ դասախոսը պատմում էր խոսքերի ուժի մասին: Վերջին շարքերից ինչ-որ մեկը բացականչեց.
- Անհեթեթություն եք ասում: Մի՞թե սուրբ կդառնաս, եթե ողջ ժամանակ կրկնես. «Աստված, Աստված, Աստված»: Մի՞թե մեղավոր կդառնաս, եթե անդադար կրկնես. «Մեղք, մեղք, մեղք»:
- Նստիր տեղդ, ապո՛ւշ,- ընդհատեց նրան դասախոսը:
Ուսանողը զայրույթից պայթեց, սկսեց հայհոյել և բավականին ժամանակ պահանջվեց, որպեսզի նա հանդարտվի:
Դասախոսը՝ զղջացող մարդու տեսքով, ասաց.
- Ներեցեք ինձ… ես բորբոքվեցի: Ներողություն եմ խնդրում խոսքերիս համար:
Ուսանողը միանգամից հանգստացավ:
- Ահա՛ քեզ պատասխանը,- ամփոփեց դասախոսը,- մի բառից կատաղության հասար, իսկ մեկ ուրիշից հանգստացար:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի