Նավապետը

-Իմ առագաստանավը մեկնում է Հյուսասային Աֆրիկա, այնուհետև Հնդկաստան: Առանց վարձավճարի բարձրացիր իմ նավը և միացիր ինձ:

Այս անակնկալից ձկնորսը կասկածամտորեն երկար-բարակ մտածում է,  այնուհետև պատասխանում.

-Իմ նավակում այս ձկներից մի քանիսն էլ ունեմ, գնամ դրանք վաճառեմ, հետո կորոշեմ:

 Այդպես է ասում, որովհետև կարծում է, որ հավանաբար ավելի շահավետ առաջարկ կարող է ստանալ:  Բայց անցնում է ժամանակը, և փոշմանած ձկնորսն ափին նստած սպասում է, թե երբ կրկին այդ նավապետը կվերադառնա, որպեսզի միգուցե իրեն միևնույն առաջարկն անի, իսկ ինքն էլ նորից մտածի, թե ինչ որոշում կայացնի...

Երբ հնարավորության դուռ է բացվում, պետք չէ այն թերագնահատել և կորցնել, քանի որ մարդու այդօրինակ բնավորության պատճառով երկնային նախախնամությունը թերևս անիմաստ համարի նորից միևնույն հնարավորությունը պարգևել: