25 Նոյեմբեր, Բշ
Ասաց ծերը. «Կան մարդիկ, ովքեր բազում բարություններ են անում, սակայն մի փոքր բանով ուրախացնում են թշնամուն և կատարած բոլոր բարի գործերի վարձը կորցնում են: Մի ժամանակ ես ապրում էի Օքսիրինտոս քահանայի մոտ, ով ողորմություն էր անում. եկավ նրա մոտ մի աղքատ և ցորեն խնդրեց նրանից: Քահանան նրան ասաց. «Բե՛ր քո պարկը, և կտամ քեզ»: Եվ երբ բերեց, սկսեց ձեռքով տնտղել պարկը, իբր թե` մեծ է, և ամաչեցրեց այն աղքատին: Իսկ ես նրան ասացի. «Ցորենը ծախեցի՞ր նրան»: Նա ասաց. «Ո՛չ, ողորմություն տվեցի նրան»: Եվ ես ասացի. «Եթե դու կամենում ես ողորմություն անել, մի՛ ամաչեցրու աղքատին, առավել ևս` Քրիստոսին»: Նրա համար եմ ասում, որ ձեզնից ոչ մեկը դժկամությամբ ողորմություն չանի, ապա թե ոչ` կկորցնի իր վարձքը և ոչինչ չի շահի»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016