Մի ճամփորդ դիմեց վանահորն՝ ասելով.
- Ուզում եմ կյանքս ավելի լավը դարձնել, բայց չեմ կարողանում ինձ պաշտպանել մեղավոր մտքերից:
Վանահայրն ուշադրություն դարձրեց դրսում փչող սաստիկ քամուն և ճամփորդին ասաց.
- Այստեղ մի քիչ շոգ է: Երախտապարտ կլինեմ, եթե այդ քամուց մի կտոր վերցնես ու ներս բերես, որպեսզի սենյակը զովանա:
- Անհնար է,- ասաց ճամփորդը:
- Այդպես էլ անհնար է պաշտպանվել Աստծուն տհաճ մտքերից,- պատասխանեց վանականը,- բայց եթե գիտես, թե գայթակղությանն ինչպես «ո՛չ» ասել, ապա դրանք քեզ ոչ մի վնաս չեն հասցնի:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի