Մի վանական գնաց Կարմիր ծովի ափին բնակվող մի ծերի մոտ: Կամացուկ թակեց նրա խցի դուռն ու վախեցած մի կողմ ցատկեց՝ ներսից շան սարսափելի հաչոց լսելով: Բայց ծերն ասաց.
- Նե՛րս արի, եղբա՛յր:
- Իսկ շո՞ւնը…
- Չգիտե՞ս ասացվածքը, թե՝ հաչող շունը չի կծի:
- Ես գիտեմ, հա՛յր, բայց շունը արդյո՞ք գիտի…
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի