ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու սիրիահայ համայնքը, խորհրդակատար Տեր Վահան քահանա Առաքելյանի առաջնորդությամբ, սեպտեմբերի 13-ին հերթական ուխտագնացությամբ մեկնեց Օշականի Սբ. Մեսրոպ Մաշտոց եկեղեցի: Սիրիահայերից յուրաքանչյուրի համար կարևոր է ուխտի ճանապարհը՝ որպես հոգենորոգ ճանապարհ: Աղոթքով և շարականների երգեցողությամբ նրանք անցան հոգենորոգ այդ ճանապարհը: Հոգևոր ուրախությունն էր պատել թվով հարյուր ուխտավորներին. նրանք ոտք էին դրել համայն հայության համար նվիրական սրբավայրերից մեկը: Օշականի Սբ. Մեսրոպ Մաշտոց եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Վիգեն քահանա Մանուկյանը ողջունեց սիրիահայ ուխտավորներին՝ հայի համար կարևորագույն այդ սրբավայրում ուխտավորաբար գտնվելու առթիվ:
«Տերունական աղոթք»-ը միասնաբար ասելուց հետո, Տեր Վիգենը սիրիահայերին ներկայացրեց Հայոց ազգի համար երկրորդ լուսավորիչ համարվող սրբի վարքը, եկեղեցու կառուցման պատմությունը և սրբավայրին կից գտնվող Հայոց խաչքար-տառերի սիմվոլների խորհուրդները: «Հայն իր գոյության և աստվածատուր լեզվով՝ հայերենով, մտածելու և խոսելու համար պարտական է Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցին: Սրբի և մյուս թարգմանիչների տքնաջան ծառայությամբ սկիզբ դրված Աստվածաշնչի թարգմանությունը դարձավ իշխողը մյուս թարգմանությունների մեջ՝ որպես «Թագուհի թարգմանությանց»: Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցի մահից հետո նրա շիրիմը դարձավ ուխտատեղի, և 1600 տարի շարունակ ամեն մի հայ իր հոգու պարտքն է համարում այցելել սրբի շիրիմին՝ հպվելու այդ սրբությանն ու պատմությանը: Մաղթում եմ, որ սուրբը բարեխոս լինի ձեզ համար, որպեսզի ձեր ընտանիքներից ներս ամուր պահեք հայի ինքնությունը, և սրբի բարեխոսությամբ Տերը խաղաղություն պարգևի Հայոց և համայն աշխարհին»,- ասաց Տեր Հայրը:
Տեր Վահանը շնորհակալություն հայտնեց Տեր Վիգենին սրբի ու սրբավայրի մասին պատմությունը հանգամանալից ներկայացնելու համար, ինչի շնորհիվ իրենք առիթ ունեցան կրկին վերապրելու ոսկեդարյան մեծ արժեքները:
Սուրբ տաճարի կամարներից ներս ուխտավորները շարականներ հնչեցրին, իրենց խոնարհումը բերեցին Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցի՝ հայերենի առաջին ուսուցչի, հայ դպրության, հոգևոր երաժշտության սկզբնավորողի և հայ մանկավարժության հիմնադրի շիրիմին: Այնուհետև սիրիահայերը շրջեցին եկեղեցուն կից Հայոց խաչքար-տառերի պուրակում:
«Քե», «Է», «Սե», «Մեն» հաջորդական դասավորվածությամբ է զարդարված Հայոց խաչքար-տառերի պուրակի առաջին շարքի մի հատվածը, ինչը բնավ պատահական չէ, քանի որ այն խորհրդանշում է Քրիստոսի էջքը Էջմիածին և Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցին: Ապա «Այբ»-ը՝ Աստծո Արքայություն և Արարատ լեռ, «Բեն»՝ Բարձրյալ Աստված, բազմություն, «Գիմ»-ը՝ Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ և այսպես հաջորդականորեն…
Սիրիահայերի զարմացական հայացքներն ուղղվել էին դեպի Շերամ սիմվոլով «Շա» խաչքար-տառը. այս պուրակի քար լռությունը ժամանակ առ ժամանակ ընդհատում է հենց այս խաչքար-տառը՝ «Շա»-ն, որը մեղմ քամուց իսկ սկսում է երգել: Պուրակում բոլոր տառերն ունեն սիմվոլներ, բացի «Ռա» տառից: Քանդակագործ Ռուբեն Նալբանդյանի առաջին իսկ մուրճի հարվածից խաչքար-տառն ինքն էր իր սիմվոլը որոշել՝ դառնալով Սիս և Մասիս: Բոլորը մեծ ուշադրությամբ և հետաքրքրությամբ էին դիտում նաև 2012 թ-ին հայտնաբերված 5-րդ դարի եկեղեցու հիմքերը:
Ապա սիրիահայ ուխտավորներն իրենց սիրո ճաշը և հանգիստը վայելեցին Աշտարակի գեղատեսիլ ձորում:
Ուխտավորները վերադարձան Երևան այն մեծ փափագով, որ Տիրոջ ողորմածությամբ և Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցի բարեխոսությամբ բոլորի սրտերում կթագավորի Քրիստոսի խաղաղությունը, քանզի Աստված կանչեց այդ խաղաղությանը՝ մեկ մարմնի մեջ, որ Քրիստոսի եկեղեցին է (Կողոսացիներ 3:15):
Կարինե Սուգիկյան