Երկու ընկերներից մեկը կակազում էր, իսկ մյուսը վատ լսողություն ուներ: Լսելով, որ բուժման նոր եղանակներ են ի հայտ եկել, երկուսն էլ գնացին բուժվելու: Բուժվելուց որոշ ժամանակ անց հանդիպեցին.
- Ի-ինչպե՞ս ե-ս,- հարցրեց առաջինը:
- Ի՞նչ: Ի՞նչ ասացիր,- հարցրեց մյուսը:
- Դ-դու վ-վ-վա՞տ ես լ-լսում:
- Չե, լավ եմ լսում, ուղղակի սովորություն է դարձել հարցնելը: Իսկ դու ինչո՞ւ ես կակազում:
- Իմն էլ է սովորություն:
«Մենք, որ մեռանք մեղքի նկատմամբ, ինչպե՞ս տակավին ապրենք նրա մեջ» (Հռոմ. 6:2)։
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի