Միմյանց դրացի երկու եղբայրներ կային, և նրանցից մեկը թաքցնում էր թե փողը, թե հացը և գցում էր իր դրացու ամանի մեջ: Սա չգիտեր և զարմանում էր, թե որտեղից է իրենն այդքան ավելանում: Մի օր հանկարծակի տեսավ նրան այդպես անելիս և սկսեց վիճել նրա հետ և ասել. «Քո մարմնավորի համար գողացար իմ հոգևորը»: Եվ նրանից պահանջեց խոստանալ, որ այլևս այդ բանը չի անի, և այդպես ներեց նրան:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016