ԶՈՒՅԳԵՐԻ ԲՆԱՎՈՐՈԻԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ԹԱՔՆՎԱԾ Է ԱՍՏԾՈՒ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ

Մի օր մեկն ինձ մոտ եկավ և ասաց, որ շատ տխուր է, որովհետև համաձայնության չի գալիս իր կնոջ հետ: Տեսա, որ որևէ լուրջ բան չկա նրանց միջև: Մի խնդիր ամուսինն ուներ, մի խնդիր՝ կինը և չէին կարողանում հաշտվել: Երկուսն էլ մի փոքր հղկման կարիք ունեին: Օրինակ՝ վերցնենք երկու անհարթ տախտակներ: Մեկը մի տեղում կորություն ունի, մյուսը՝ մեկ ուրիշ տեղում, և երբ ուզում ես իրար փակցնել, չի հաջողվում: Սակայն եթե ռանդայով երկու տախտակների կոր տեղերը մի փոքր հղկես, անմիջապես կկպչեն:

Որոշ տղամարդիկ ինձ ասում են. <<Համաձայնության չեմ գալիս կնոջս հետ. տարբեր բնավորություններ ունենք: Ինչպե՞ս է Աստված այդպիսի տարօրինակ բաներ անում: Չէ՞ր կարող այնպես տնօրինել, որ տղամարդն ու կինը իրար համապատասխանեին, որ կարողանային ապրել հոգևոր կյանքով>>: Իսկ ես պատասխանում եմ. <<Չե՞ք հասկանում, որ բնավորությունների տարբերության մեջ թաքնված է Աստծու ներդաշնակությունը: Տարբեր բնավորությունները ներդաշնակություն են ստեղծում: Քավ լիցի, եթե նույն բնավորություններն ունենային: Մտածեք, թե ինչ կլիներ, եթե օրինակ՝ երկուսն էլ հեշտությամբ բարկանային: Կկործանեին ընտանիքը: Կամ եթե երկուսն էլ մեղմ բնավորություն ունենային: Կանգնած կքնեին: Եթե երկուսդ էլ գծուծ լինեիք, մի կողմից իրար կհամապատասխանեիք, սակայն երկուսդ էլ դժոխք կգնայիք: Եթե երկուսդ էլ առատաձեռն լինեիք, կարո՞ղ էիք պահպանել ընտանիքը. այն կկործանեիք, իսկ ձեր երեխաները դրսում կթափառեին: Եթե մի ծուռ մարդ ամուսնանա ծուռ կնոջ հետ, ճիշտ է կհամապատասխանեն, սակայն մեկ օրում կմեռնեն: Դրա համար ի՞նչ է կատարվում: Աստված այնպես է տնօրինում, որ լավ մարդը ամուսնանա ծուռ մարդու հետ, որպեսզի փոխօգնություն ստանան>>:

Զույգերի բնավորությունների չնչին տարբերություններն օգնում են, որ ստեղծվի մի ներդաշնակ ընտանիք, որովհետև մեկը մյուսին լրացնում են: Ավտոմեքենայի համար պարտադիր է և գազը, որ առաջ գնա, բայց նաև արգելակիչը, որ կանգնի: Եթե ավտոմեքենան միայն արգելակիչ ունենար, չէր շարժվի, և եթե միայն գազ ունենար, չէր կարող կանգնել: Մի անգամ մի զույգի ասացի. <<Քանի որ իրար համապատասխանում եք, դրա համար էլ իրար չեք համապատասխանում>>: Ենթադրենք զույգերից երկուսն էլ զգայուն են, և եթե մի բան պատահի տան մեջ, երկուսն էլ իրենց կկորցնեն: Այսինքն՝ մեկը մյուսին օգնում է, որ ավելի մտնի հուսահատության մեջ, այսինքն՝ չի կարողանում նրան մի փոքր քաջալերել և ասել. <<Սպասի՛ր, այնքան էլ լուրջ չի այն, ինչ որ կատարվում է մեզ հետ>>: Դա տեսել եմ շատ զույգերի մոտ:

Երեխաների դաստիարակության գործում էլ, երբ զույգերը տարբեր բնավորություններ ունեն, կարող են ավելի շատ օգտակար լինել իրենց երեխաներին: Օրինակ՝ զույգերից մեկը ոտքը դնում է արգելակիչին և երեխաներին ազատ չի թողնում, իսկ զույգերից մյուսն ասում է. <<Երեխաների ազատ թող>>: Եթե երկուսն էլ երեխաներին ճնշեն, կկորցնեն նրանց: Եվ եթե երկուսն էլ երեխաներին ազատ թողնեն, կրկին կկորցնեն նրանց: Մինչդեռ բնավորությունների տարբերությամբ երեխաներին պահում են հավասարակշռված վիճակում:

Ուզում եմ ասել, որ ամեն ինչ անհրաժեշտ է: Բնականաբար, զույգերից յուրաքանչյուրը չպետք է սահմանն անցնի, այլ յուրաքանչյուրն իր ձևով օգնի մյուսին: Օրինակ՝ եթե ուտում ես մի բան, որ շատ քաղցր է, ցանկանում ես ուտել նաև որևէ աղի բան: Ենթադրենք շատ խաղող ես ուտում, հետո անմիջապես ցանկանում ես ուտել մի քիչ էլ պանիր, որպեսզի քաղցրությունն անցնի: Կամ եթե բանջարեղենները շատ դառն են, չեն ուտվում: Սակայն  մի փոքր դառը օգնում է, ինչպես նաև մի փոքր թթուն: Սակայն ով որ թթու է, ասում է. <<թող բոլորն ինձ նման թթու լինեն>>, ով որ դառն է, ասում է.<<թող բոլորն ինձ նման դառը լինեն>> և մեկ ուրիշը, որ աղի է, ասում է. <<թող բոլորն ինձ նման աղի լինեն>>:

Հունարենից թարգմանեց՝ Էդգար սրկ. Ծատուրյանը