Պատասխան – Որևէ նյութական բան եթե ներկա է այստեղ, ուրեմն ուրիշ տեղ չի կարող լինել: Բայց այսպես չենք կարող տրամաբանել երկնքի՝ Աստծո Աթոռ լինելու պարագային: Երկնքի բարձրությանը, գերազանցությանը և պատվականությանը նայելով է Աստծո Աթոռ ասվում: Երբ ասվում է, թե բնակվում է հեզերի ու խոնարհների մեջ, ըստ կամքի հաճության պետք է ընկալենք բնակվելը: Այսպես՝ եթե ասվում է երկնքում նստել, աթոռին նստել է նշանակում, այսինքն՝ իննյակ դասակարգությունների վրա (դաս հրեշտակաց): Մարդու իմացականությունը իր մտքի մեջ է, թեպետ իմացականությունը և միտքը էակից են: Սակայն Աստված ու հրեշտակների աթոռների դասերն ուրիշ կերպ են: Դիոնիսիոս Արիսպագացին աթոռների այդ դասակարգումն <<աստվածակիր>> է անվանում: Բայց աստվածակիր ասվածը գոյացությամբ Աստծուն կրել չպետք է հասկանալ, ինչպես բեռնակիրը բեռ է կրում, այլ իրենց սպասավորության ձևի համար են աստվածակիր համարվում: