Մովսեսը քանի՞ տարի մնաց Մադիամում՝ Հռագելի մոտ:

Քառասուն տարի: Օրինակ վերցու. Մովսեսը Եգիպտոսում՝ թագավորի պալատում, ազնվականի նման մեծանալով հանդերձ հանդուրժում է հովիվ լինել և իր վիճակից երբեք չի գանգատվում: Քանի որ իմաստուն և առաքինի լինելով, ո՛չ աշխարհային փառքով է հպարտանում և ո՛չ էլ աղքատի նման հովիվ լինելու համար է տխրում, այլ իրեն Աստծո կամքին հանձնելով, իր ազգի փրկության համար Աստծուն աղաչելուն է նվիրվում իր ժամանակն ու մտածումները: Արդարև Մովսեսը երկյուղից Մադիամ փախչելով սկսում է ոչխարներ արածեցնել, սակայն նույնիսկ այս կետում գաղտնի խորհուրդ կա: Քանի որ Աստված, որ Մովսեսին Իսրայելի ժողովրդի վրա գլուխ և հովիվ պիտի հաստատեր, նախ նրան ոչխարների վրա հովվություն անել է տալիս, որից մարդկանց կառավարել սովորի: Ինչպես որ քառասուն տարի փարավոնի պալատում ուսում և գիտություն ստացավ, նույնպես և քառասուն տարի Մադիամում հովվությամբ ապրեց, և ապա քառասուն տարի ևս անապատում Իսրայելի ժողովրդին առաջնորդ եղավ:

Լավ մտապահիր, Մովսեսը Մադիամում մարմնով հանգիստ, իսկ մտքով անհանգիստ էր, քանի որ Եգիպտոսում իր ազգի կրած տառապանքները մտաբերելով՝ իր հոգին սաստիկ տխրությամբ էր համակվում: Այո՛, իրեն սպանել ցանկացող փարավոնը մահացավ, սակայն նրան հաջորդող թագավորը առավել անգութ մի անձ էր, և իսրայելացիները այլևս համբերելու կարողություն չունեին, ուստի թախծագին հառաչանքներով և սրտի պաղատագին գոչերով առ Աստված էին դիմում, որ իրենց փրկի: Ուստի Աստված, բացելով Իր ողորմության դուռը, կամենում է Մովսեսին Եգիպտոս ուղարկել և նրա միջոցով Իսրայելի ժողովրդին փարավոնի ձեռքից ազատել, միայն թե իմանալով, որ Մովսեսը խոնարհաբար չպիտի ցանկանա ազգի և ժողովրդի գլուխ լինել, այս պատճառով իսրայելացիների չարչարանքները զգալի օրինակով ցույց տալով, հրաշագործելու կարողություն էլ է տալիս Մովսեսին, որ չվախենա:

Քանի որ, երբ Մովսեսը իր աներոջ ոչխարները արածեցնելիս մոտենում է Քորեբ լեռանը (որը Սինա լեռան հարևանությամբ էր), հեռվից տեսնում է մի մորենի, կամ մացառ, որը վառվում է, սակայն այրվելով չի փոշիանում, այլ մնում է նույն վիճակում: «Այս ի՞նչ հրաշալի բան է» ասելով, երբ ցանկանում է մոտենալ, մորենուց ահա ձայն է լսում. «Մովսե՛ս, Մովսե՛ս այստեղ մի՛ մոտեցիր, հանիր կոշիկներդ ոտքերիցդ, քանի որ կանգնածդ վայրը սուրբ է, Ես եմ քո հոր Աբրահամի, Իսահակի և Հակոբի Աստվածը, տեսա Եգիպտոսում իմ ժողովրդի քաշած չարչարանքը, լսեցի նրանց հառաչանքների աղաղակը, և իջա, որ նրանց փրկելով Քանանի երկիրը տանեմ, որտեղ կաթ ու մեղր է բխում: Քեզ փարավոնի մոտ պիտի ուղարկեմ, որպեսզի Եգիպտոսից հանես Իսրայելի որդիներին»:

Սակայն Մովսեսը, զանազան առարկություններ բերելով, հրաժարվում է Եգիպտոս գնալ, և իր անկարողությունը ցույց տալու համար պատճառներ է ներկայացնում:

 

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902

Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․