Պատասխան – Վարդապետներն ավանդում են, թե Քրիստոսի աստվածային մարմինը հնարավոր չէր խաչից իջեցնել` հոգին ավանդելուց հետո, քանզի կրակի նման կայծեր էին ելնում գամերի վերքերից և տեգով խոցված կողից: Հետո Հովսեփ Արեմաթացին, ծնկի գալով, ձեռքերը տարածեց և սկսեց այսպես աղոթել. «Սուրբ Աստված, Սուրբ և Հզոր, Սուրբ և Անմահ, Որ խաչվեցիր մեզ համար, ողորմի՛ր մեզ»: Այսպես երեք անգամ կրկնելով` խաչից իջեցրեց Քրիստոսի մարմինը: Ուստի առաքյալներն էլ սահմանեցին այս աղոթքը:

Սուրբ Աստվածածնի վերափոխման ժամանակ Բարդուղիմեոս առաքյալն այնտեղ չէր և միայն երեք օր հետո եկավ: Ըստ նրա բաղձանքի` բացեցին Աստվածածնի գերեզմանը` մարմինը տեսնելու համար: Բայց մարմինն այնտեղ չէր, քանզի երկինք էր վերափոխվել: Այդժամ Թովմա առաքյալն այսպես աղոթեց. «Փառավորյալ և օրհնյալ ես միշտ, Սուրբ Կույս Աստվածածին Մարիամ. մայր Քրիստոսի, մատուցի՛ր մեր աղաչանքները քո Որդուն և մեր Աստծուն»: Առաքյալներն այս խոսքը ևս վերցնելով` կցեցին Հովսեփի ասած «Սուրբ Աստված»-ին, և այդ ժամանակվանից մինչև այսօր երգվում է եկեղեցիներում: Այսպես է վկայում մեր Սիմեոն Երևանցի Կաթողիկոսը «Պարտավճար» գրքում: