Օրհնեցե՛ք, Տե՛ր Հայր, Հարցս վերաբերվում է Ղուկասի ավետարանի 20.37-38 հատվածին, որտեղ ասվում է.«Իսկ, որ մեռելները հարություն են առնում, Մովսեսն էլ այդ գուշակեց մորենու օրինակի մեջ, ինչպես, որ ասում է Տիրոջ մասին.«Աստված Աբրահամի, Աստված Իսահակի և Աստված Հակոբի»: Իսկ Աստված մեռելների Աստվածը չէ, այլ՝ ողջերի, որովհետև բոլորը նրա համար կենդանի են»: Ասացե՛ք, խնդրեմ, մորենու օրինակի մեջ ի՞նչը կարող էր հուշել Մովսեսին, որ հարություն կա և արդյո՞ք կապ ունեն Աբրահամի, Իսահակի և Հակոբի անունները Մովսեսի գուշակած հարության հետ, թե՞ դա վերաբերվում է մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի հարությանը և ինչպես: Շնորհակալություն