Պատասխան – Այսպես մի՛ հասկացիր, թե նրանց տրված չէ իմանալ՝ ելնելով իրենց հավատից կամ ազատ անձնիշխանություն չունենալով իրենց հավատի մեջ: Քա՜վ լիցի, քանզի Աստված կամենում է. «Բոլոր մարդիկ ապրեն և ճշմարիտ գիտության գան»: Սակայն այն արտաքնապես տրված չլինելն ընկալիր որպես իրենց խստասրտության և համառության արգասիք: Նրանք փակում են իրենց կամքի պատուհանը, որ ճշմարիտ հավատի ճառագայթը սրտների մեջ չմտնի: Բայց հարցդ աստվածաբաններն այսպես են մեկնում՝ տեղյակ լինելով որդիների փրկության և կորստյան մասին, իբր ոմանք, որ երկնից արքայության խորհուրդներին հաղորդ են, ի սկզբանե սահմանյալ են, իսկ անհաղորդները՝ անարգված:
Իսկ ոմանք ասում են, թե առաքյալներն առավելագույն գիտության էին արժանի, իսկ մյուսները՝ ոչ: Առաքյալներն արժանի էին, քանզի լսելով շահեցին և իմացան, նաև ցանկացան լսել ու իմանալ՝ հոգևոր օգուտ վաստակելու համար և ամբողջ սրտով կամենում էին, որ իրենց հոգու աչքը լուսավորվի: Բայց ուրիշներն անարժան էին, քանզի չէին շահում և չէին խնդրում այն շնորհների լույսը, որը կճառագայթեր իրենց մտքի մեջ և կիմաստնացներ: Այդպիսիններից ևս թաքցված չէին երկնից արքայության խորհուրդների ծանոթությունները, այլ միայն առակներով էր ասվում, որպեսզի կարողանային քննել և խնդրել: Եվ եթե խնդրեին, ապա արժանի պիտի լինեին:
Համառոտ ասեմ: Իսրայելացիների ազգի համար Քրիստոս աշխարհ եկավ: Ինչպես Ինքն է ասում. «Ոչ մի տեղ չուղարկեցի, բացի Իսրայելի տան կորած ոչխարների հետևից»: Բայց նրանք չընդունեցին: Մի՞թե հեթանոսները, որ հետո հավատի եկան, չընդունվեցին: Քա՜վ լիցի: Ընդունվելուց հետո ևս Եկեղեցին հեթանոսների եկեղեցի կոչվեց: Այս պատճառով Հովհաննես Ավետարանիչն ասում է. «Ոմանք եկան, և ոմանք նրան չընկալեցին: Իսկ ովքեր ընկալեցին, նրանց տրվեց Աստծո Որդի լինելու իշխանություն»:
Խոսքը եբրայեցի սիրելի ազգի մասին է, որ ոչ միայն չընդունեց, այլ ինչպես վարվեց Տիրոջ հետ, հայտնի է: «իսկ ովքեր ընկալեցին»՝ հեթանոսներ էին, որ ոչ միայն Իրեն ընդունեցին, այլ Ինքը ևս նրանց ընդունեց և ոչ միայն պատվեց, ոչ միայն սիրեց, այլև «նրանց իշխանություն տվեց Աստծո զավակներ կոչվելու»: Ուրեմն երբ ասվում է՝ նրանց տրված չէ, մի հասկացիր, թե Աստծո կողմից պահվել էր նրանցից, քանզի արեգակը ծագում է թե՛ րարերի և թե՛ բարիների վրա: Բայց չարերն այն ընդունում են չար սրտով: