Պատասխան – Հայտնի է, որ այդ խնդրանքը առաքինի սիրո պտուղ չէ, քանզի իր ողջության օրոք եթե առաքինի չլիներ, թույլ չէր տա, որ աղքատ Ղազարոսը թշվառության մեջ մնա: Կարծիք կա, թե բնական սիրո պտուղ է այդ խնդրանքը: Իբր ինքն արդեն արժանացավ այն տանջանքներին, ուստի խնդրում է, որ եղբայրները ևս չգան և չկրեն նույն տանջանքները: Սակայն ես դժվարանում եմ հավատալ այս մեկնությանը, քանզի գիտենք, որ նեղության պատճառով հայրը ծախել է որդուն և այն էլ ինչպիսի՞ նեղություն՝ ոչ թե դժոխային ու հավիտենական, այլ անցավոր ու աշխարհային: Այս վարմունքն ամբողջովին հայրական սերը ոտնակոխ է անում, որպեսզի ինքը մի քիչ հանգստանա: Եվ ոչ միայն վաճառել, այլև քաղցածության պատճառով մայրը մորթում է մանկանը և ուտում (Դ Թագ. 6:28): Ուրեմն ինչպե՞ս բնական սիրո պտուղ ընդունենք, եթե նեղության մեջ եղող մայրն անխղճաբար մորթում է զավակին:
Ոմանք նաև ասում են՝ որովհետև ցավի մեջ գտնվողը, երբ իր մերձավորին նույնպես տեսնում է նեղության մեջ, իր տանջանքներն առավել են շատանում: Այս պատճառով մեծատունը խնդրեց, որ իր եղբայրներն այնտեղ չգան: Ուրիշները գտնում են՝ իբր նենգ մտքով կատարեց այդ խնդրանքը, որպեսզի Ղազարոսը գնա և ընկնի իր նախկին թշվառության մեջ: Սակայն ինձ առավել հավանական է թվում այս միտքը. այդ մեծատունն իր սովորական մեղքերից զատ՝ նոր ծրագրած մեղքեր ևս ուներ իր տան մեջ: Եղբայրներն իրենից սովորելով՝ միշտ նույն կերպ էին վարվում: Դրանց օրըստօրե կիրառումն ավելացնում էր իր տանջանքը, որովհետև հաղորդ էր այդ մեղքերին՝ իր հնարածը լինելու պատճառով: Հետևաբար աղաչեց, որ Ղազարոսին ուղարկի, որպեսզի նա գնա իր եղբայրների մոտ, պատմի քաշած տանջանքները: Այդ կերպ նրանք հեռու կմնան իր հնարած մեղքերից, որով չի ավելանա իր տանջանքների սաստկությունը: Իրենք ևս կհետևեն ճշմարտությանը, որպեսզի այդ տանջանքներին հաղորդ չլինեն:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի