Աստվածաշնչում Աստծո անձնականությունն ու ինքնությունը անսահմանորեն հարուստ է, Աստվածաշունչը գործածում է զանազան անուններ՝ միևնույն Աստծուն դիմելու համար: Ահա դրանցից մի քանիսը: Հիշեցնեմ, որ դրանք գտնվում են հին ձեռագրերում:

Էլ - որ արտահայտում է Զորության իմաստը:

Էլոհիմ - նախորդի հարգանք արտահայտող հոգնակին է:

Ադոնայ - նշանակում է Տեր:

Էլոհա - արտահայտում է աստվածային Էության գաղափարը:

Յահվէ կամ Յահվէհ - արտահայտում է գործող և ազդող ներկայության գաղափարը:

Էլիոն - Բարձրյալ:

Յահվէ անունը, հայտնեց Մովսեսին Սինա լեռան վրա ( Ելից 3:14-15) , որ եբրայերեն  նշանակում է՝ Ես եմ (YHWH):

Չմոռանանք նաև, որ դասական գրավոր եբրայերենը զուրկ է ձայնաորներց և գրում է բառի միայն բաղաձայնները: Ուրեմն այն չի կարող համարվել Աստծո միակ ու ճշգրիտ անունը, որն էլ այսօր սիրում են մշտապես կրկնել եհովայի վկաները: