Այս երկու դրվագները, որոնցից առաջինին հանդիպում ենք Մատթեոսի ավետարանում. «Եվ արծաթ դրամները նետեց տաճարի մեջ և հեռացավ ու գնաց ինքն իրեն կախեց» (27:5), իսկ երկրորդին՝ Գործք առաքելոցում. «Սա իր անիրավության վարձով մի ագարակ գնեց և ուռչելով մեջտեղից պատռվեց, ու նրա ամբողջ փորը դուրս թափվեց» (1:18) ամենևին չեն հակասում միմյանց: Առաջին դրվագում պարզ երևում է, որ Հուդան կախվեց, ինչը ենթադրում է, որ տևական ժամանակ նրա մարմինը կախված մնալով ուռչել է, ինչն էլ հստակ գրված է երկրորդ դրվագում, որից հետո ուռած մարմինը ցած է ընկել ու պատռվելով՝ փորոտիքը դուրս թափվել: