28 Նոյեմբեր, Եշ
13 Քրիստոս մեզ վերստին գնեց օրէնքի անէծքից՝ անէծք դառնալով մեզ համար (որովհետեւ գրուած է, թէ՝ «Անիծեալ է այն մարդը, որը կախուած է փայտից»), 14 որպէսզի Աբրահամի օրհնութիւնը Քրիստոս Յիսուսով գայ հեթանոսների վրայ, եւ որպէսզի Սուրբ Հոգու խոստումը մենք ընդունենք հաւատով: 15 Եղբայրնե՛ր, մարդկայնօրէն եմ ասում. նոյնիսկ մարդկանց հաստատած կտակը ոչ ոք չի կարող խափանել եւ ոչ էլ նրա վրայ մի այլ բան աւելացնել: 16 Արդ, խոստումը Աբրահամին արուեց եւ նրա շառաւիղին. չի ասում՝ շառաւիղներին՝ չակնարկելու համար շատերին, այլ ակնարկում է մէկին՝ «Եւ քո Զաւակին», որ Քրիստոսն է: 17 Ահա թէ ինչ եմ ասում. այն կտակը, որ նախապէս հաստատուել էր Աստծոյ կողմից Քրիստոսով, դրանից չորս հարիւր երեսուն տարի յետոյ դրուած օրէնքը չի կարող խախտել, որպէսզի չխափանուի խոստումը: 18 Եթէ ժառանգութիւնը օրէնքից է, ապա այլեւս խոստումից չէ. բայց Աստուած Աբրահամին խոստումո՛վ շնորհեց այն: 19 Իսկ արդ, ինչի՞ համար է օրէնքը. օրէնքը տրուեց յանցանքների պատճառով, մինչեւ որ գար այն Զաւակը, որին եղած խոստումը հրեշտակների կողմից տրուեց միջնորդի միջոցով: 20 Իսկ միջնորդը ենթադրում է երկու կողմ, մինչդեռ Աստուած մէկ է: 21 Եւ արդ, օրէնքը Աստծոյ խոստումներին հակառա՞կ է. քա՛ւ լիցի. որովհետեւ եթէ օրէնքը, որ տրուած է, կարող լինէր կեանք տալ, ապա հաստատապէս արդարութիւնը օրէնքից կլինէր: 22 Բայց Սուրբ Գիրքը ամէն ինչ դրեց մեղքի տակ, որպէսզի խոստումը Յիսուս Քրիստոսի հաւատով տրուի հաւատացողներին:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի