1 Այնուհետեւ տասնչորս տարի յետոյ նորից ելայ Երուսաղէմ Բառնաբասի հետ՝ ինձ հետ վերցնելով նաեւ Տիտոսին: 2 Եւ այնտեղ ելայ ինձ պատահած մի յայտնութեան հետեւանքով. եւ նրանց ներկայացրի այն աւետարանը, որը քարոզում էի հեթանոսների մէջ՝ մասնաւորապէս նրանց, որոնք երեւելիներ էին համարւում, այն մտածումով, որ միգուցէ իմ ընթացքը զուր է եղել եւ կամ զուր է: 3 Եւ Տիտոսն իսկ, որ ինձ հետ էր, թէեւ հեթանոս՝ չպարտաւորուեց թլփատուել՝ հակառակ ներս սպրդած սուտ եղբայրներին. 4 նրանք սպրդել-մտել էին՝ լրտեսելու մեր այն ազատութիւնը, որ ունենք Քրիստոս Յիսուսով, որպէսզի մեզ ծառայ դարձնեն. 5 նոյնիսկ ժամանակաւորապէս չանսացինք հնազանդուել նրանց, որպէսզի աւետարանի ճշմարտութիւնը հաստատ մնայ ձեր մէջ: 6 Ինչ վերաբերում է երեւելիներին (թէ նրանք երբեւիցէ մի բան եղել են, իմ հոգը չէ, քանզի Աստուած մարդկանց աչառութիւն չի անում), այդ երեւելիները նման որեւէ բան չիմացրին ինձ: 7 Այլ, դրան հակառակ, երբ տեսան, թէ հեթանոսների աւետարանն ինձ է վստահուած, ինչպէս Պետրոսին՝ հրեաների աւետարանը 8 (որովհետեւ նա, որ Պետրոսին յաջողեց առաքելութիւն հրեաների մէջ, ինձ էլ յաջողեց առաքելութիւն հեթանոսների մէջ), 9 երբ Յակոբոսը, Կեփասը եւ Յովհաննէսը, որոնք սիւներ էին համարւում, իմացան այն շնորհների մասին, որ տրուած էին ինձ, հաւանութեան ձեռք մեկնեցին ինձ եւ Բառնաբասին, որպէսզի մենք գնանք հեթանոսների մէջ, իսկ իրենք՝ հրեաների մէջ. 10 միայն թէ նրանք խնդրեցին, որ յիշենք աղքատներին. եւ ես հոգ տարայ այդ նոյն բանն անելու:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի