Ալքիմիկոսը

Մի չին ալքիմիկոս երկար տարիներ ջանում է գտնել անմահությունը: Եվ այսպես բազում օրեր անց մի կիսախավար ձեղնահարկում տարբեր նյութեր բաղադրելով փորձեր է կատարում:

Փոքր-ինչ անց ուրախությամբ գոչում է.

- Գտա՜, գտա՜, անմահության բաղադրությունը գտա:

Նրա մոտ են շտապում ջահերով զինված այլ ալքիմիկոսներ: Գյուտարարը ոգևորությամբ մի կավե ամանով լցված բաղադրությունը ցույց է տալիս մյուսներին, որոնք մեծ հետաքրքրությամբ իրենց ջահերը մոտեցնում են ընդհուպ կավե ամանին, որպեսզի ավելի լավ տեսնեն: Լսվում է մի պայթյուն, ձեղնահարկը լցվում է թանձր ծխով և չորս կողմը սուրացող կավե ամանի կտորներով...  քանի որ ալքիմիկոսն անմահության փոխարեն հայտնաբերել էր վառոդը... Մարդիկ ինչքան փորձեն գիտությամբ, փիլիսոփայությամբ և այլ ճանապարհների միջոցով շրջանցել Աստծուն և անմահությունը փնտրել, զուր է, որովհետև այդ փնտրտուքների մեջ շատ ավելի արագ մահվան մի նոր ուղի են գտնում, քան անմահություն:

Պետք չէ անտեսել հավերժություն պարգևող Արարչին` անմահություն փնտրելով անմահությունից դուրս:

Հովհաննես Մանուկյան