Արցունքը

Մարդիկ շտապում են հեռավոր բնակավայրում ապրող ճգնավորի մոտ, ում աչքերից սկսում են արցունքներ հոսել, և նրան ասում են.

- Մենք նավաբեկությունից փրկվեցինք, սակայն արդեն գիտե՞ս, որ մեզ հետ գտնվող եղբայրդ չկարողացավ հաղթահարել փոթորկալից ծովի ալիքները և մահացավ: Ճգնավորը պատասխանում է.

- Երբ մարդ Հիսուս Քրիստոսին հավատում է և ապաշխարության ճանապարհով ընթանում, թեպետ մարմնով մահանում է, սակայն հոգով ապրում է և Աստծու լուսավոր օթևաններում բնակություն հաստատում: Երբ մարդ իմանում է Աստծու մասին և շարունակում ապրել այս աշխարհի մեղավոր ցանկություններով և օրենքներով՝ ավելի տարվելով ժամանակավոր կյանքի գայթակղություններով, նա դեպի հավիտենական կորուստ է գնում, թե՛ մարմնով, թե՛ հոգով և իրեն վերջնականապես կործանում: Երբ ինձ մոտեցաք, իմ արցունքները սկսեցին հոսել ձեզ համար, այլ ոչ թե իմ եղբոր, ում Աստծու հրեշտակը դեպի երկինք տարավ: Ավետարանում ասվում է. «Եվ մի՛ վախեցէք նրանցից, որ մարմինն են սպանում, բայց հոգին սպանել չեն կարող. այլ դուք առավել վախեցե՛ք նրանից, ով կարող է գեհենի մեջ կորստյան մատնել հոգին և մարմինը» (Մատթ. 10:28):

Հովհաննես Մանուկյան