25 Նոյեմբեր, Բշ
Երանելի Սինկլիտիկոսն ասաց. «Սիրելինե՛ր, չենք կարող այս տեղ անհոգս լինել, ինչպես Սուրբ Գիրքն է ասում. «Ովքեր կարծում են, թե կանգնած են, թո՛ղ զգուշանան, որ չընկնեն» (Ա Կորնթ. Ժ 12), քանզի անհայտ լողում ենք այս աշխարհի ծովի մեջ, ինչպես Գիրքն է երկիրը ծով կոչում: Իսկ ծովի կողմերը բազմազան են. մեկը քարքարոտ է, մյուսը՝ գազանաբնակ, երրորդը՝ խաղաղ: Արդ, մենք, որ մենակյացներ ենք, ծովի հանդարտ կողմում ենք, իսկ աշխարհականները գիշերով ընթանում են աշխարհի խառնաշփոթի միջով: Սակայն նրանցից շատերն այդ խավարի մեջ և խռովահույզ ալիքներում արթուն են մնում և փրկում են իրենց նավը ընկղմվելուց, իսկ մենք այս կյանքի հանդարտության մեջ նիրհում ենք ծուլությամբ, օրը ցերեկով ընկղմում ենք մեր հոգիների նավը` թողնելով արդար վարքի թիակներն ու ղեկը»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016