Տղան բողոքում էր տատիկին իր վատ կյանքից՝ դպրոցում և ծնողների հետ խնդիրներ ուներ, առողջությունն էլ այն չէր: Իսկ տատիկն այդ ժամանակ ճաշ էր եփում ու թոռնիկին հարցեց, թե սոված չէ՞ արդյոք և չի ուզում որևէ բան ուտել:
- Իհա՛րկե,- պատասխանեց թոռնիկը:
- Ահա՛ մարգարին վերցրու,- առաջարկեց տատիկը:
- Թո՜ւհ,- բողոքեց թոռնիկը:
- Միգուցե երկու հում ձո՞ւ,- հարցրեց տատիկը:
- Ի՞նչ ես խոսում, տատի՛կ:
- Իսկ ի՞նչ կասես ալյուրի ու սոդայի մասին,- շարունակեց տատիկը:
- Տատի՛կ, այդ ամենն ուտելի չէ,- բացատրեց թոռնիկը:
Տատիկը պատասխանեց.
- Ճի՛շտ է, այդ մթերքներն առանձին-առանձին վերցրած համեղ չեն, բայց եթե ճիշտ կերպով դրանք իրար միացնես, ապա շատ համեղ կարկանդակ կստացվի: Այդպես էլ Տերն է գործում: Հաճախ հարցնում ես ինքդ քեզ, թե Նա ինչու է թույլ տալիս, որ այդքան տառապանք ու դառնություն պատահի ինձ հետ, բայց պետք է ուղղակի վստահես Նրան և իմանաս, որ ըստ Նրա բաղադրատոմսի, ի վերջո, մի արտասավոր բան է ստացվելու: Տերն անչափ սիրում է քեզ: Ամեն գարուն ծաղիկներ է ուղարկում քեզ և ամեն առավոտ՝ արևածագ: Երբ ուզենաս խոսել՝ կլսի քեզ: Նա կարող է տիեզերքի յուրաքանչյուր մասում բնակվել, բայց քո սիրտն է նախընտրում:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի