25 Նոյեմբեր, Բշ
Ոմն եղբայր սովի ժամանակներում իր մորը հաց էր տանում: Եվ երկնքից ձայն եկավ, որ ասաց նրան. «Կամ դո՛ւ հոգ տար քո մոր մասին, կամ ե՛ս, որովհետև եթե դու պիտի հոգ տանես, ես չեմ հոգա»: Նա ճանաչեց, որ այդ ձայնն Աստծուց էր, և գետին ընկնելով` արտասուքներով ասաց. «Դո՛ւ հոգա, Տե՛ր, իմ և իմ մոր մասին»: Եվ վեր կենալով՝ դարձավ իր խուցը: Երեք օր անց նրա մոտ եկավ մայրը, հաց բերեց նրան և ասաց. «Ոմն ծեր եկավ և ինձ տվեց անհրաժեշտ ամեն բան, որ այս տարի ինձ ու քեզ բավական է»: Եվ նա գոհացավ Աստծուց և առավել ևս զգաստացավ:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016