Մի ճգնավոր ծեր, որ ճիլոպից հագուստ էր կրում, մի անգամ աբբա Ամմոնի մոտ եկավ: Աբբան, նրան այդ հագուստով տեսնելով, ասաց.
- Դա քեզ ոչ մի օգուտ չի բերի:
Ծերն ասաց.
- Երեք միտք է գլխումս պտտվում: Առաջինն առաջարկում է անապատային վայրերով թափառել, երկրորդը՝ մի այնպիսի երկիր գնալ, որտեղ ինձ ոչ ոք չի ճանաչում, իսկ երրորդը՝ փակվել մի խրճիթում, ոչ ոքի չտեսնել և օրընդմեջ սնունդ ընդունել:
Աբբա Ամմոնը պատասխանեց.
- Այդ առաջարկներից և ոչ մեկն օգտակար (հոգեշահ) չի լինի քեզ համար: Դրանց փոխարեն լռության մեջ ապրիր քո խրճիթում, ամեն օր չափավոր սնունդ ընդունիր և սրտումդ մաքսավորի խոսքերն ունեցիր («Աստվա՛ծ, ներիր մեղավորիս մեղքերը») և կկարողանաս փրկվել:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի