Միտրոպոլիտ Ինոկենտին (Վենիամինով) իր համայնքի անդամներին առակի օգնությամբ էր բացատրում, թե ինչպես գտնեն Երկնային Արքայություն տանող ճանապարհը.
- Պատկերացրու, որ հանկարծ, բոլորովին անսպասելի, քո հեռավոր հարուստ ազգականի միակ ժառանգորդն ես դարձել: Այդ ազգականը, մահվանից առաջ, գեղատեսիլ լեռան գագաթին գտնվող իր շքեղ ամառանոցը քեզ է կտակել: Քանի որ նա միայնություն էր սիրում՝ ճանապարհ չէր կառուցել դեպի իր ամառանոցը և այնտեղ էր հասնում մի նեղլիկ կածանով: Եվ որպեսզի օգնի քեզ այնտեղ հասնել՝ լեռան քարտեզն է թողել՝ անհրաժեշտ կածանը վրան նշելով: Այսպիսով, ամառանոց հասնելու համար պետք է միայն քեզ սիրող ազգականի նշած կածանով գնաս:
Նման մի բան էլ մենք պետք է անենք, եթե ցանկանում ենք Տեր Հիսուս Քրիստոսի պատրաստած Երկնային կացարանին հասնել: Պետք է լավ իմանանք, թե որ ուղին է այնտեղ տանում, ինչպես չշեղվենք դրանից, ինչից զգուշանանք և այլն:
Մեր քարտեզը Սուրբ Գիրքն է և եկեղեցական գրականությունը, անտառապահները Եկեղեցու հովիվներն են, որոնց պարտականությունն է հավատացյալներին օգնել և առաջնորդել դեպի դրախտ: Մեզ հետ վերցրած պարենը Աստծո բարեշնորհությունն է, որ ամրացնում է մեր հոգևոր ուժերը: Հնարավոր է, որ դեպի դրախտ տանող արահետը նեղ լինի, մացառներով ծածկված ու դժվար անցանելի, իսկ մյուս արահետներն ավելի լայն ու հարմար թվան: Բայց ավելի լավ է չհավատալ այդ թվացյալին: Տեր Հիսուս Քրիստոսն ու Նրա առաքյալները մեկ անգամ չէ, որ զգուշացրել են, որ Ավետարանում միայն մեկ ուղի կա նշված, որ հասնում է մինչև Երկնային Արքայություն:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի