Գրքեր

Համայնքի աղոթքի և խոկման հերթական ուղին

Քրիստոնյայի համար հոգևոր կյանքի սկիզբը ինքնաճանաչողությամբ և ինքնամաքրմամբ դեպի Աստված ընթանալն է: Ըստ հայրաբանությամբ՝ քրիստոնյան նա չէ, ով հավատում է Փրկչի աշխարհ գալուն, հանուն մարդկության փրկության Նրա չարչարվելուն, խաչվելուն և հարություն առնելուն, քանի որ այդ ամենին դևերը ևս հավատում են և սարսափում (Հակոբ. 2:19), այլ քրիստոնյան նա է, ով տեսնում է իր մեղավորությունը, ինչի համար ցավում է և ջանում է ապաշխարությամբ դեպի Աստված ընթանալ: Այդպիսի հավատն է, որ իրական է և փրկարար: Ճշմարիտ հոգևոր կյանքը առողջ և օրհնաբեր կյանքի աղբյուր է, ինչին ձգտում է ճշմարիտ քրիստոնյան: Զորեղ են այն եկեղեցական համայնքները, որոնց անդամները ձգտում են ճշմարիտ հոգևոր կյանքով ապրել, իսկ այդ ճանապարհին հոգենորոգ են աղոթքի և խոկման ուղիները՝ ուխտագնացությունները:  

Հունիսի 11-ին  Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, ուխտագնացության մեկնեց Կոտայքի թեմի սրբավայրեր: Առաջին սրբավայրում՝ Հրազդանի Ս. Աստվածածին եկեղեցում (1883 թ.), ուխտավորները մասնակից եղան Ս. Պատարագի, որ մատուցեց եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Համազասպ քահանա Գրիգորյանը։ Արարողության ավարտին պատարագիչ քահանան մաղթեց ուխտավորներին, որ Տերն ի կատար ածի նրանց բոլորի ուխտը: Եկեղեցին արարողություններից կարևորագույնի՝ Ս. Պատարագի միջոցով միավորում է իր անդամներին. որքան քրիստոնյաները մոտենում են Աստծուն, այնքան է մոտենում են միմյանց, դա է եկեղեցու գոյության իմաստը և հոգևոր կյանքի անփոփոխ օրենքը:  «Որպեսզի ամենքը մի լինեն,- աղոթում էր Քրիստոս,- ինչպես դու, Հա՛յր, Իմ մեջ, և Ես՝ Քո մեջ, որպեսզի նրանք էլ Մեր մեջ լինեն» (Հովհ. 17:21):
Սիրո ճաշից հետո ուխտավորներն ուղևորվեցին Բջնիի Ս. Աստվածածին եկեղեցի (1031 թ.), որի սուրբ կամարների ներքո ուխտավորների շուրթերից հնչեց Հայաստան և Արցախ աշխարհների անսասանությանն ու խաղաղությանն ուղղված ընդհանրական աղոթք: Հոգենորոգ օրվա վերջին սրբավայրը, ուր այցելեցին ուխտավորները, Նեղուցի Ս. Աստվածածին վանքն (X-XI դդ.) էր, որի անվան ընտրությունը, հին ավանդույթի համաձայն, երկու հիմքեր ունի. առաջինը՝ Նեղուց, իբրև ջրային նեղուց հիշեցնող ճանապարհի անվանումն է, որը գյուղը կապում է վանքի հետ: Եվ երկրորդ տարբերակը՝ ի նշան Նեղոս (Նեղուց) Ալեքսանդրացու: Սրբավայրում, Տիրամոր բարեխոսությունը հայցելով, ուխտավորները կրկին անգամ, հանուն Հայոց աշխարհի խաղաղության, իրենց աղոթքը վերառաքեցին առ Տեր:
Աղոթքի և խոկման հերթական ուղին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքի համար հոգեպես նորոգվելու և զորանալու հիանալի մի հնարավորություն հանդիսացավ: Եկեղեցու հայրերից Ս. Հովհաննես Սանդուղքն ասել է. «Թեպետև բարձրանաս առաքինության բոլոր աստիճաններով, աղոթի՛ր մեղքերիդ թողության համար, ինչպես լսեցիր Պողոսից, որն աղաղակում էր մեղավորների համար և ասում, թե ինքն է նրանցից առաջինը (Ա Տիմ. 1:15)»:

 

Կարինե Սուգիկյան

12.06.22
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․