Ոմն եղբայր մեկուսացել էր Թեբայիդա անապատում, և խորհուրդները նրան ասացին. «Ի՞նչ ես այստեղ անպտուղ նստել, արի՛ գնա մարդկանց մեջ, որպեսզի այնտեղ գոնե պտուղ տաս»: Ելավ և գնաց հայր Պափնոտիի մոտ և հայտնեց նրան իր խորհուրդները: Ծերը նրան ասաց. «Գնա՛, նստի՛ր քո սենյակում և առավոտյան աղոթք մի՛ արա, մեկ` երեկոյան, մեկ էլ կեսգիշերին արա: Երբ քաղցես, կե՛ր, երբ ծարավես, խմի՛ր, երբ նիրհես, ննջի՛ր, բայց մնա՛ քո սենյակում, մի՛ անսա քո խորհուրդներին»: Ապա գնաց հայր Հովհաննեսի մոտ և պատմեց նրան հայր Պափնոտիի խոսքերը, որ սովորեցրել էր իրեն: Հովհաննեսը նրան ասաց. «Աղոթք էլ ամենևին մի՛ արա, միայն թե հանդարտվի՛ր քո խցում»: Այստեղից էլ ելավ եղբայրը և գնաց հայր Արսենի մոտ, ամեն ինչ պատմեց նրան: Ծերը նրան ասաց. «Գնա՛, որդյա՛կ, և արա ա՛յն, ինչ նրանք ասել են, քանզի ես դրանից ավելի բան չունեմ քեզ ասելու»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի