25 Նոյեմբեր, Բշ
Հայրերից մի կուսակրոն ծերունու հարցրին, թե ինչպես դուրս եկավ աշխարհից: Եվ նա պատմեց, որ ուներ հեզ, բարի, հիվանդոտ և աշխատասեր մի հայր, որի մահվան ժամանակ այնքան խառնված էր երկինքը, որ չորս օր հետո հազիվ հանձնեցին հողին, և մայր ուներ` լի ամեն տեսակ չարությամբ, սակայն մեռավ մի խաղաղ օր՝ իր կյանքի բոլոր օրերն ապրած: Եվ այս կույս երիտասարդը տագնապալի երկընտրանքի մեջ էր` որի՞ ճանապարհն ընտրի` հոր, թե՞ մոր: Եվ տեսիլքի մեջ տեսավ մի մեծ ծերի, որն ասաց նրան. «Ե՛կ քեզ տանեմ քո ծնողներին տեսնելու»: Եվ տարավ հոր մոտ, որ դրախտում էր, և մոր մոտ, որ գեհենում էր: Եվ նա զարթնելով` իրեն նվիրեց սուրբ կուսակրոնության:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016