25 Նոյեմբեր, Բշ
Կիլիկիացիների քաղաքից՝ երեսուն և միմյանցից վեց ասպարեզ հեռավորությամբ երկու սյունակյացներ կային, որոնցից մեկը հաղորդվում էր սուրբ կաթողիկե առաքելական եկեղեցում, իսկ մյուսը, որ ավելի շատ տարիներ էր անցկացրել սյան վրա, որը մոտ էր Կասիդորա կոչվող գյուղին, Սևերիանոսի հերձվածից էր: Եվ հաճախակի էր դատապարտում հերետիկոսը ուղղադավաններին` կամենալով ամենքին իր հերձվածի մեջ ներքաշել, և շատերին էր իր ցանցը գցում: Սա դատապարտում էր նաև ուղղափառ սյունակյացին: Եվ նա, Աստծուց ներշնչված, ուղարկեց նրան իր հաղորդության մի մասը, իսկ նա գոհությամբ ընդունեց և իսկույն ինքն էլ իր հաղորդությունից ուղարկեց նրան: Իսկ ուղղափառը, ընդունելով սևերիանոսականի հաղորդության մասը, իր առջև դրեց եռացրած ջրով լի աման և նրա մեջ գցեց հերձվածողի հաղորդությունը. այն անմիջապես տարրալուծվեց ջերմությունից: Ապա վերցրեց ուղղափառ եկեղեցու հաղորդությունը, գցեց նրա մեջ, և եռացող ջուրը սառեց, իսկ սուրբ հացը մնաց անարատ և չթրջվեց: Եվ ամենքը, որ տեսան, փառք տվեցին մեր Քրիստոս Աստծուն:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի