23 Նոյեմբեր, Շբ
Հոգևոր կյանքում առաջընթաց ունենալու համար անհրաժեշտ է աստվածային շնորհի օգնությունը, բայց շնորհն, ըստ եկեղեցու հայրերի, օգնական է նրան, ով նախանձախնդիր է հավատքի մեջ: Աստվածային շնորհներն առանց նախանձախնդրության ու ջանքի չեն կարող Սուրբ Հոգու պտուղներ տալ: Հոգևոր նախանձախնդրությունն, ըստ հայրաբանության, այնպիսի առաքինություն է, առանց որի ոչ մի լավ բան չի արարվում: Այն ծնվում է սրտի ներքին փոփոխությունից:
Եկեղեցասեր և հավատքի մեջ նախանձախնդիր երիտասարդների գործունեության բարի պտուղներն են Հայաստանյաց Առաքելական եկեղեցու սուրբ հարկից ներս գործող երիտասարդաց միությունները, որ ինչպես Պողոս առաքյալն է ասում՝ ջանում են ջերմեռանդ հոգով Տիրոջը ծառայել (Հռոմ. 12:11): Աղոթքի մեջ հարատևելը ևս հոգևոր նախանձախնդրության արտահայտություն է: Նոյեմբերի 5-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր» երիտասարդաց միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, ուխտի մեկնեց Շիրակի թեմի սրբավայրեր: Երիտասարդ ուխտավորները Հայաստանի երկրորդ խոշոր քաղաքի՝ Գյումրիի Յոթ Վերք եկեղեցում մասնակից եղան Սուրբ Պատարագին, ապա՝ Հայ եկեղեցու գեղեցիկ ավանդություններից մեկին, որ հաջորդում է Ս. Պատարագին՝ սիրո ճաշին կամ ագապեին: Այնուհետև քաղաքի Վարդանանց հրապարակը զարդարող մյուս սրբավայրում՝ Ս. Ամենափրկիչ եկեղեցում, մասնակից եղան Երեկոյան ժամերգությանը: Միասնական աղոթքից հետո երիտասարդները զբոսնեցին բազմադարյան պատմություն ունեցող քաղաքում և ուխտի հոգենորոգ օրվա վերջին միասնական աղոթքը հնչեցրին Յոթ վերք եկեղեցում. հանուն Հայոց աշխարհի խաղաղության՝ Աստվածամոր բարեխոսությանը դիմեցին նրա «Յեօթն խոցից» սրբապատկերի առջև և ընթերցեցին սբ. Ներսես Շնորհալու «Հավատով խոստովանիմ» աղոթաշարը:
Հավատքի մեջ նախանձախնդիր անձը մեծ ուրախություններ է ապրում, այս մասին սբ. Հովհան Ոսկեբերանն ասել է. «Թեև առաքինության մեջ հաստատվելու համար մեծ ջանքեր են պահանջվում, բայց այդ բոլորը գոհացնում են խղճին և այնպիսի ուրախություն պատճառում, որ ոչ մի բառով հնարավոր չէ արտահայտել»:
Կարինե Սուգիկյան