Հուսահատությունը

Հուսահատությունը որոշեց ուրախ մարդկանց տրամադրությունը փչացնել: Մեկին հաջողվեց աշխատավայրում տեղի ունեցած տհաճ միջադեպի միջոցով վշտացնել, մյուսին՝ ընտանիքում ծագած վեճի: Իսկ երրորդը հավատացյալ մարդ էր: Հուսահատությունը նրան մեկ այս կողմից ցանկացավ մոտենալ, մեկ՝ մյուս, սակայն ոչինչ չստացվեց: Այդժամ այնպես արեց, որ մարդն իր ողջ հարստությունը կորցրեց:

- Աստված տվեց, Աստված վերցրեց,- ասաց մարդը,- Նա ավելի լավ գիտե, թե ինձ համար ինչն է օգտակար: Միգուցե վաղն ինձ սպանեին դրա պատճառով:

Այդժամ հուսահատությունն այնպես արեց, որ նրան զբաղեցրած պաշտոնից հեռացրեցին:

- Ինքս եմ մեղավոր,- ասաց մարդը,- նշանակում է վատ էի աշխատում: Այժմ ավելի շատ ժամանակ կունենամ ընտանիքիս տրամադրելու: Փա՜ռք Աստծո ամեն ինչի համար:

- Ուրեմն այդպե՞ս,- զայրացավ հուսահատությունն ու սարսափելի հիվանդություն ուղարկեց նրան:

- Իհարկե շատ է ցավում,- տնքաց մարդը,- բայց հիվանդության մեջ Աստված անմիջապես կողքիդ է գտնվում, իսկ դա այնպիսի՜ ուրախություն է:

Կարծես քարե պատ լիներ հուսահատության առջև: Արդյունքում միայն իր ուրախությունը փչացրեց: Ավելի ճիշտ՝ չարախնդությունը, որովհետև ի՞նչ ուրախություն կարող է ունենալ հուսահատությունը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի