Մի աղքատ մարդ կար, որի կինը կարագ էր պատրաստում, և ամուսինն այն վաճառում էր տեղի նպարեղենի խանութում: Կինը կարագը շրջանաձև կտորներով էր պատրաստում և ամեն մեկի քաշը մեկ կիլոգրամ էր:
Մի անգամ նպարավաճռը սկսեց կասկածել աղքատի ազնվությանը և որոշեց կշռել կարագի կտորները: Պարզվեց, որ դրանցից յուրաքանչյուրը ոչ թե մեկ կիլոգրամ է, այլ՝ ինը հարյուր գրամ: Նա սարսափելի զայրացավ:
Հաջորդ առավոտ, երբ աղքատը կրկին խանութ եկավ, նպարավաճառը բարկացած ասաց.
- Այլևս մի՛ բեր քո կարագները, միևնույն է չեմ ընդունի դրանք քեզնից, խաբեբա՛: Դու ասում էիր, թե կտորները մեկ կիլոգրամանոց են, իսկ իրականում ինը հարյուր գրամ են: Ես թույլ չեմ տա հիմարեցնել ինձ:
Խեղճը շվարեց մի պահ, հետո ասաց.
- Մենք կշեռք չունենք: Որպես չափի միավոր ծառայում էր այն մեկ կիլոգրամ շաքարը, որ քեզնից էի գնել…
«Ինչ չափով, որ չափեք ուրիշներին, նույն չափով Աստված ձեզ կչափի» (Մրկ. 4:24):
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի