Գրքեր

«Ինչ որ անում եք, արե՛ք առանց տրտունջի և առարկության»

Մարդիկ այսօր շատ հաճախ տրտնջում են, դժգոհ են, իսկ առավել գանգատվում են եղանակից: Տրտունջի և դժգոհության տարափները սկսում են տեղալ, երբ խոսակցություն է բացվում եղանակի հետ կապված: Եվ երբ մարդկանց հարցնում ես՝ ո՞նց եք, ի պատասխան հնչում է. «Եղանակի հետ», «Էլ ոնց պիտի լինեմ, անձրև ա գալիս», կամ «Աննորմալ եղանակ ա», «Ձմեռը եկավ, մարդու տրամադրությունն էլ ընկավ», կամ էլ՝ «Շոգ է, օդ չկա շնչելու»: Սակայն այստեղ խնդիրը եղանակի մեջ չէ, այլ խնդիրը մեզանում է, եթե մենք փոխվենք, ապա կփոխվի և ողջ աշխարհը: Օրինակ, եթե եղանակային փոփոխություններին այլ կերպ նայենք, ապա չենք տրտնջա և կկարողանք ապրել ներդաշնակ կյանքով: Սուրբ Գրքում կարդում ենք, որ «Ամեն բանի ժամանակը կա և կա ճիշտ կատարելու եղանակը…» (Ժողովող 8:6): «Աշխարհում ամեն գործ ունի իր ժամանակը. ծնվելու ժամանակը և մեռնելու ժամանակը, տնկելու ժամանակը և տնկածը հասնելու ժամանակը» (Ժողովող 3:1-2): Եթե արևը միշտ ծագի, ապա դաշտերը կթառամեն, ուստի անհրաժեշտ է, որ անձրև տեղա: Եթե անընդհատ անձրևի, ապա ամեն ինչ կփտի, այդ պատճառով անհրաժեշտ է քամի: Իսկ շատ հաճախ էլ անհրաժեշտ է ուժեղ քամի: Մարդու համար այս ամեն ժամանակն էլ օգտակար է, որովհետև մարդն ինքը փոփոխական է:   

Երբևէ մտածել ենք, թե ու՞մ են հասցեագրված այս տրտունջները: «…Ձեր տրտունջը Աստծո դեմ է ուղղված» (Ելք 16:8),- կարդում ենք Սուրբ Գրքում: Այն ծնվում է Աստծո տվածից գոհ չլինելուց՝ դժգոհելուց և արդյունք է անհամբերության: «Մինչև ե՞րբ պիտի հանդուրժեմ այս վատ ժողովրդին, և դրանք պիտի տրտնջան Իմ առջև» (Թվեր 14:27),- ասում է Տերը:

Իսկ Պաիսիոս Աթոսացին նշում է, որ «Տրտունջի մեջ անեծք կա: Այսինքն՝ տրտնջացող մարդը նույնն է, թե անիծում է ինքն իրեն»: Ս. Պողոս առաքյալը կորնթացիներին ուղղված նամակում Հին կտակարանից օրինակ է բերում՝ ասելով. «Չլինի, թե տրտնջանք, ինչպես տրտնջացին նրանցից ոմանք և կոտորվեցին մահվան հրեշտակի ձեռքով» (Ա Կորնթացիներ 10:10):

Հաճելի է լինել այն մարդկանց միջավայրում, շփվել այն մարդկանց հետ, ովքեր սովորություն չունեն տրտնջալու, ովքեր իրենց շուրջը ստեղծում են լավատեսության և ոչ դժգոհության ու տրտունջի մթնոլորտ: Տրտնջացող մարդը միշտ էլ պատրվակ է գտնում տրտնջալու: Տրտնջացող մարդու համար ամեն ինչ վատ է, իսկ գոհ մարդու համար՝ ամեն ինչ լավ:

Տրտունջի ապաքինման դեղամիջոցը երախտագետ լինելն է Աստծո հանդեպ: Աստծուն «ամեն ժամ և ամեն ինչի համար պետք է գոհություն հայտնել» (Եփեսացիներ 5:20). «ամեն ինչի», այսինքն՝ ոչ միայն ուրախությունների ու բարիքների, այլև վշտերի ու ձախորդությունների: Ինչպես տրտունջը թե՛ տրտնջացողին և թե՛ այն լսողներին տրտմություն ու ծանրություն է բերում, այդպես էլ ամեն ինչի համար Աստծուց սրտանց շնորհակալ լինելը՝ ուրախություն ու թեթևություն:

Եկեղեցու սուրբ հայրերը խորհուրդ են տալիս Աստծուն գոհություն հայտնել, առավել ևս նրանց, ովքեր հուսալքված են, տրտմած: Հաճախակի ասեք. «Փա՜ռք Քեզ, Տեր» և դուք կապրեք ինչպես դրախտում: Դուք կզգաք այնպիսի մի ուրախություն, որ ինքներդ էլ չեք հասկանա, թե որտեղից այն: Իսկ դա այն պատճառով է, որ դու ամեն ինչի համար փառք ես տալիս Աստծուն: Աստծուն փառաբանելը տալիս է անասելի ուրախություն, խնդություն, իսկ դժգոհությունը՝ տաղտկություն, տառապանք, տրտմություն, հուսալքություն: «Ինչ որ անում եք, արե՛ք առանց տրտունջի և առարկության»,- հորդորում է Պողոս առաքյալը (Փիլիպպեցիներ 2:14):

Ուստի գոհանանք Աստծուց՝ ասելով. «Գոհանամք զքէն, Տէր, որ զեղանակս տարւոյն՝ զամառն եւ զձմեռն, զաշունն եւ զգարունն արարեր ըստ բնութեան մերում. վասն որոյ օրհնեմք զարարչագործութիւն քո» (Կիպրիանոս):

 

 

Կազմեց Գայանե Սուգիկյանը

09.08.17
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․