Ջրօրհնյաց Խաչի և սրբապատկերի օծում Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցում

Մայիսի 27-ին Երևանի Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցում երեկոյան ժամերգությունն անցկացվեց ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի հանդիսապետությամբ: Ժամերգության ավարտին Սրբազան Հոր ձեռամբ օծվեց ջրօրհնյաց արծաթե Խաչը և Սբ. Մովսես Տաթևացի հայրապետի սրբանկարը: Ջրօրհնյաց արծաթյա Խաչը եկեղեցուն էր նվիրաբերել Ազգային ժողովի պատգամավոր Մանվել Բադեյանը:

Օծման արարողությունից հետո Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը ընթերցեց «Գիր գնահատանաց»-ը՝ ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի գնահատանքն ու օրհնությունը, եկեղեցու հոգևորաց դասի և համայնքի երախտագիտությունը հայտնելով Մանվել Բադեյանին:

Ապա Սրբազան Հայրը, օծման առիթով ողջունելով ներկաներին, ասաց. «Հայցենք Տիրոջից, որ օծված Խաչի և սրբապատկերի միջոցով յուրաքանչյուրն արժանանա Տիրոջ օրհնությանը, զգա քաջալերանքն ու ներշնչանքն այն զորության, որ կոչվում է հավատք: Սբ. Մովսես Տաթևացին, այն միակ հայրապետն է, ով գործել և քարոզել է Երևանում՝ Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցում, իր քառամյա գահակալության ընթացքում ազատել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը պարսից մեծագումար հարկից: Թող այսօր Սբ. Մովսես Տաթևացու հոգին թագավորի մեր էության մեջ, մեր սրտի մատյանում գրանցվի, մեր մտքերի մեջ թելադրուն դառնա՝ նրա անունը օրհնությամբ բարբառելու համար: Մեր մեջ կարող են ծնվել Սուրբ Տաթևացիներ, որ հավաքագրելով ազգը, կդարձնեն այն ինքնակազմակերպված, որով ազգը ի վիճակի կլինի ինքնուրույն հաղթահարելու յուրաքանչյուր խոչընդոտ: Որպես Սբ. Մովսես Տաթևացու ժառանգներ՝ ներշչված լինենք այն հավատքով, որ, ունենալով ոգի, նպատակ, կամք, կարող ենք գործել ի նպաստ հայության, ի նպաստ եկեղեցու, ի նպաստ ընտանիքի և հավատքի: Այս երկու սրբությունները թող ներգործեն մեր հոգիների մեջ, առաջնորդեն, ուղեկից և մարտակից լինեն մեզ մեր կյանքի խոչընդոտները հաղթահարելու համար»:

Ջրօրհնյաց Խաչի նվիրատու Մանվել Բադեյանը նշեց, որ Սուրբ Խաչը, փրկության գործիք լինելով, մարդկության վերածնման հնարավորությունը դարձավ:

Արարողությունից հետո բոլոր ներկաները հաղորդ դարձան Սուրբ Խաչի և սրբապատկերի օրհնությանը:

Խաչը, սրբապատկերը ինչպես նաև ամեն մի սպասք, աստվածպաշտական իր, որ մտնում է եկեղեցի, օրհնվում է և օծվում:

Չօծված պատկերները եկեղեցում բարեպաշտության առարկա չեն կարող լինել: Պատկերները օրհնվում և օծվում են Սուրբ Մյուռոնով Մայր Մաշտոցի կանոնի համաձայն: Դեռևս քրիստոնեության ծագման արշալույսին հավատացյալները սովորություն դարձրին եկեղեցու պատերը զարդարել Տիրոջ, Աստվածամոր և սրբերի պատկերներով, որպեսզի ներշնչվեն և օրինակ վերցնեն նրանց կյանքից ու հավատքից:

Ջրօհնյաց Խաչը գործածվում է ամեն տարի հունվարի 6-ին Սբ. Ծննդյան և Աստվածհայտնության տոնական Սբ. Պատարագի ավարտին՝ ջրօրհնյաց արարողության ժամանակ, որը խորհրդանշում է Հորդանան գետում Քրիստոսի մկրտությունը, որի ժամանակ մեր Տերը օրհնեց ջուրը: Ջրօրհնեքին հատուկ աղոթքներով և շարականների երգեցողությամբ ջուրն օրհնվում է Ավետարանով, Սուրբ Խաչով և սրբագործվում Սրբալույս Մյուռոնով: Ապա Սուրբ Խաչը, որը խորհրդանշում է Հիսուսին, ջուրն է իջեցվում: Այս արարողությամբ Տիրոջից խնդրում ենք, որ ինչպես Հորդանանի ջրերի վրա իջավ Սուրբ Հոգին, այդպես էլ իջնի այստեղ, օրհնի ու սրբի ջուրը: Ապա Խաչով և Սրբալույս Մյուռոնով օրհնված հրաշագործ ջուրը բաժանվում է ժողովրդին` ի բժշկություն հոգևոր և մարմնավոր ախտերի:

Որպես փրկության խորհրդանիշ՝ Խաչն առկա է ամենուր, որտեղ իրագործվում է քրիստոնեական աստվածապաշտությունը՝ պատկերվելով եկեղեցու պատերին, եկեղեցական սպասքի և բոլոր ծիսական զգեստների վրա: Նրանով են տյառնագրում և օրհնում եկեղեցու բոլոր խորհուրդները և արարողությունները: Այն մեզ հիշեցնում է Փրկչի տնօրինությունը մարդկային ազգի փրկության համար: Խաչը դնում են եկեղեցիների գմբեթների և զանգակատների վրա:

Քրիստոսի խաչելությամբ Խաչափայտը մահվան գործիքից կյանքի և փրկության միջոց, պաշտամունքի և երկրպագության առարկա, քրիստոնեական կրոնի խորհրդանիշ դարձավ:

«Խաչը` լույսի ճառագայթ է խավարի մեջ, Խաչի շնորհիվ հրեշտակները մարդկանց երանի տվեցին, և Խաչի շնորհիվ երկիրը երկինք դարձավ» (Սբ. Եփրեմ Ասորի):

Կարինե Սուգիկյան