Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը որպես գնահատանք քահանաներին, վարդապետներին հատուկ կոնդակով պարգևատրում է լանջախաչով, որը եկեղեցականներին շնորհվող պատվո նշան է: Այն հոգևորականները կրում են կրծքին շղթայից կախված, որ խորհրդանշում է եկեղեցու սպասավորի սրտում հաստատված հավատն ու սերը Աստծո հանդեպ: Քահանայականը մի փոքր զարդարված, նախշերով, արծաթ-ոսկեջրած խաչ է, 10 սմ երկարությամբ: Վարդապետականն էլ նույնչափ կամ մի քիչ ավելի մեծ խաչ է, զարդարված է ոչ միայն նախշերով, այն նաև ակերով, կենտրոնում Հիսուս Քրիստոսի պատկերն է, վրայի կողմում թագ՝ ռուսական կայսերական թագի ձևով և ներքևում փոքրիկ մի զարդ կախված: Վարդապետականին հաճախ անվանում ենք «ականակուռ»: Վարդապետական լանջախաչ տրվում է նաև արժանավորագույն քահանաներին: Գործածվում է բոլոր հանդիսավոր և պաշտոնական առիթներով և՛ եկեղեցում, և՛ եկեղեցուց դուրս:
Լանջախաչի օգտագործումը Հայ եկեղեցի է մտել XIX դ-ից:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի