Մի անգամ դևը, մարդու կերպարանք առած, նստել ու ոտքերն էր թափահարում: Սա հոգևոր աչքերով տեսնող Հայր Ամբրոսիոսը հարցրեց նրան.
- Ինչպե՞ս է, որ ոչինչ չես անում:
Դևը պատասխանեց.
- Ինձ համար այլևս ոչինչ չի մնում անել, քան միայն ոտքերով թափահարել, մարդիկ ամեն ինչ ինձնից լավ են անում:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի