Եկեղեցական համայնքային կյանքին ներգրավված յուրաքանչյուր անձ դառնում է եկեղեցու մեծ ընտանիքի անդամը, իսկ եկեղեցական ընտանեկան կյանքը դառնում է յուրաքանչյուրի կյանքի անբաժանելի մասը: Մեծ ընտանիքից ներս յուրաքանչյուրը ջանում է գործել սիրո, համերաշխության և միասնակության ոգով, որն ամրապնդելու ուղիներից մեկն աղոթքի ճանապարհն է՝ ուխտագնացությունը: Հունիսի 25-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու մեծ ընտանիքի ծառայողներն ու աշխատակիցները, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի և խորհրդակատար Տեր Վահան քահանա Առաքելյանի առաջնորդությամբ, ուխտագնացության մեկնեցին Արագածոտնի թեմի սրբավայրեր:
Ուխտավորները Կարմրավոր եկեղեցում (7-րդ դար) մասնակցեցին Գիշերային ժամերգությանը, որի ընթացքում ներկաները Հայր Աստծուց խնդրեցին. «Տէր եթէ զշրթունս իմ բանաս, բերան իմ երգեսցէ զօրհնութիւնս Քո» (Սաղմ. 50:17): Ժամերգության ավարտին Տեր Վահանը ուխտավորներին մաղթեց. «Թող Տերն ի կատար ածի բոլորիդ ուխտը օրվա հիշատակելի սրբերի՝ Ս. Նունեի և Ս. Մանեի բարեխոսությամբ, լուսավոր վարքով ապրող այն կույսերի, որոնք Քրիստոսի լույսով շատերի սրտերը լուսավորեցին և շարունակում են լուսավորել: Մենք էլ, իրենց լուսավոր օրինակի համաձայն, մեր կյանքով ու գործով քրիստոնեական արժեքների և լույսի կրողներն ու տարածողները լինենք»:
Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու ուխտավորները միասնական աղոթքի կանգնեցին նաև Ծիրանավոր (5-րդ դար) և Սպիտակավոր (13-րդ դար) եկեղեցիներում, ապա մեծ ընտանիքի անդամները սիրո ճաշի շուրջ համախմբվեցին՝ գոհանալով Տիրոջից պարգևած բարիքների համար:
«Ուխտագնացությունը նպաստում է քրիստոնյայի հոգևոր աճին: Դեռևս դարեր առաջ եկեղեցու հայրերից Ս. Անտոն Մեծը հորդորել է՝ ասելով, որ երբ եղբայրների հետ ճանապարհ ես գնում, մի փոքր իրենցից ետ մնա, որպեսզի աղոթքի մեջ մնաս և խոսակցությամբ մտքերդ չցրվի և հոգևոր ջերմեռանդությունը չմարի: Եկեղեցու հայրերն ամենուր փնտրում էին Աստծո ներկայությունը: Ուխտագնացությամբ մենք մոտենում ենք Փրկչին, Ով ասաց, որ Ինքն է ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը (Հովհ. 14:6): Այս կարճ կյանքն էլ ինքնին ուխտագնացության խորհուրդն ունի. մենք ծնվում ենք ու ապրում կյանքի ընթացք և մեր բաղձալի ուխտն Աստծո Արքայությանն արժանանալն է: Յուրաքանչյուր ուխտագնացությունից հետո հարկավոր է խորհել, թե աղոթքի ճանապարհն որքանով նպաստեց հոգևոր աճին»,- ասաց Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու սպասավոր Աշոտ դպիր Արևշատյանը:
Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու մեծ ընտանիքի անդամների հերթական աղոթքի ուղին առավել ջերմացրեց ընտանեկան ջերմ մթնոլորտը, քանի որ ինչպես Ս. Գրիգոր Տաթևացին է նշում՝ աղոթքը հոգու կենդանության նշանն է, ուստի և պետք է միշտ եռանդուն լինել աղոթելու մեջ, իսկ եթե աղոթքը դադարում է, նշանակում է, թե մեռած է հոգին:
Տեր Գրիգորը, կարևորելով եկեղեցական համայնքային ընտանեկան կյանքի հոգևոր աճը, սիրո մեջ ամրանալը, ասաց. «2019 թվականը Հայ եկեղեցին հռչակել է որպես ընտանիքի տարի: Ինչպես միշտ, այսօր էլ եկեղեցական համայնքային կյանքում իրագործված որևէ ծրագիր, միջոցառում կամ ուխտագնացություն նպատակուղղված է եկեղեցու համայնքային ընտանիքի ամրությանը: Ընտանիքն ամրանում է սիրո ծառայության շնորհիվ, Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու մեծ ընտանիքից ներս ծառայող թե աշխատակից, բոլորն էլ ծառայում են: Զինվորի անձնվիրաբար ծառայելը պատերազմի դաշտում չի զարմացնում ոչ ոքի, քանի որ այն բնական է, և զինվորներից ոչ ոք չի սպասում որևէ պարգևի: Այդպես է և եկեղեցական համայնքային կյանքից ներս, երբ համայնքի անդամները միավորվում են սիրո ծառայության շուրջ: Սիրո կրոնի հիմնադիրը՝ Քրիստոս, Իր երկրային կյանքի ընթացքում ծառայասիրության մեծագույն օրինակը հանդիսացավ՝ ցույց տալով, որ անձնազոհությունը անհուն և անսահման սիրո արդյունք է: «Ով ասում է, թե ինքը միացած է մնում Քրիստոսին, պետք է ապրի այնպես, ինչպես Քրիստոսն Ինքը ապրեց» (Ա Հովհ. 2:6)»:
Կարինե Սուգիկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի